Last Nite: The Men

Περίεργη η χθεσινή βραδιά...

Πρώτα η μπλούζα του ντράμμερ των Ruined Families, της καλύτερης από τις τρεις μπάντες που είδα χτες. Cold Cave ήταν. Αποπροσανατολιστική τελείως. Ήταν τόσο καλοί στο μεταξύ, που όσοι ακολούθησαν... Αλλά θα φτάσουμε κι εκεί.
Ήπια τα δύο πρώτα Gin Tonic στο Φλοράλ... Μ' αρέσει αυτό το μπαρ. Μ' αρέσει να βάζω τους φίλους μου εκεί μέσα. Δεν ξέρω γιατί... Νομίζω είναι η θέση του πάνω στην πλατεία. Ή η διακόσμηση. Σίγουρα παίζουν το ρόλο τους και τα δύο... Τέλος πάντων, η αρχή έγινε... Αφού τσέκαρα στους καθρέφτες ότι ήμουν όσο πιο φαγώσιμος μπορούσα, ξεκινήσαμε.
Μέσα στο ΑΝ μετρούσα απουσίες... Δεν πήρα και πολλές. Σχεδόν όλοι εκεί ήμασταν. Δεν μπορώ να βάζω λινκς, θα ξημερώσουμε κι έχω ψυχαναγκαστικό  DEADLINE , αφήστε κόμμεντ "παρών", παρακαλώ. 
Και είχε και κόσμο. Θεωρώ την επιτυχία αυτής της μπάντας (των The Men, ε) τη ζωντανή απόδειξη ότι το γαμημένο το μπλόγκινγκ δεν έχει ψοφήσει ακόμα. Όλοι γράψαμε γι' αυτούς, τους βάλαμε στις λίστες μας και προφανώς γουστάραμε και το κάναμε. Και η Arte Fiasco, η μοναδική σοβαρή "εταιρία" στη φάση, τους έφερε. Πραγματικά εύχομαι να πήγε τόσο καλά γι' αυτούς το χθεσινό όσο και για μας...
Οι Ruined Families που βγήκαν πρώτοι ήταν τόσο καλοί που γάμησαν τους υπόλοιπους... Δε φταίνε αυτοί, κάθε μπάντα δίνει και καλά τον καλύτερο εαυτό της κλπ. αυτοί το παράκαναν. Καταπληκτικό hardcore, που η μπλούζα του ντράμμερ δε με άφησε να συνδυάσω με τους Cursed, όλη την ώρα σκεφτόμουν τους Some Girls σαν πιθανή αναφορά. Ναι, ξέρω...
Σε κάποια φάση έσκασε η Νατάσα και είχε βάλει μέσα στο ΑΝ, παρά το άγρυπνο βλέμμα των παραφουσκωμένων στην πόρτα, σεβαστή ποσότητα Gin Tonic. Ήπια. Ένιωσα την κατρακύλα να έρχεται. Την άφησα.
Το ότι οι Acid Baby Jesus είναι γαμώ, δε νομίζω να περίμενε κανείς εμένα να του το πω... Δεν τους πάει ο ρόλος του support, όμως... Μόνο γι' αυτό χάνουν το άριστα για την κατά τα άλλα άψογη εμφάνισή τους. Για το σκατά ήχο που τους ψιλο-χάλασε, δε φταίνε αυτοί.
Στα μισά του σετ τους, κι επειδή με ξενέρωνε που τα πρίμα στις κιθάρες δε "δούλευαν" καθόλου στο χώρο, πήγα μέχρι το μπαρ. Έφερα και νερό στο Soul Auctioneer. Έπρεπε να το κρατήσω...
Οι The Men ξεκίνησαν πολύ δυνατά... Με το "Bataille" δεύτερο κομμάτι, ήξερα ότι ήρθαν να μας γαμήσουν και να φύγουν. Αλλά με διέψευσαν...
Το "Leave Home" ήταν σα να μην υπήρχε στη δισκογραφία τους, ακούσαμε όλο τον καινούριο δίσκο - το λέω αυτό γιατί δεν ήξερα κανένα από τα υπόλοιπα κομμάτια, πλην ενός ακόμα - ας μη μακρηγορώ, βρέθηκα πάλι στο μπαρ... 
Μαλάκα, έγινα σαν αυτούς τους μαλάκες τους γέρους που λένε "δε μου άρεσε γιατί ήθελα ν' ακούσω τα παλιά" έτσι δεν είναι; Το κόβω... Ισχύει όμως...
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι έχουν τρελή ενέργεια, γάμησέ τα, και φάνηκε και στον κόσμο αυτό. Crowdsurfing της πουτάνας κι έτσι... Και γαμάνε. Τέλος. Και ο καινούριος δίσκος θα σκοτώνει. Και ήθελα να παίξουν έστω ακόμα ένα κομμάτι από το "Leave Home" έστω στο encore ρε πούστη, έλεος...
Τι έλεγα; Α ναι. Με το ποτό είμαι σα βουλιμικός, άμα ξεκινήσω δεν μπορώ να σταματήσω και μετά ξερνάω ό,τι ήπια. Αυτό έκανα και χτες. Δύο ακόμα ποτά αργότερα βρέθηκα να βγάζω τα σωθικά μου έξω από το σπίτι, κάτι που συνέχισα και πάνω, πριν πέσω για τον ύπνο των νεκρών. Και ούτε που την είχα ακούσει ρε. Τι μαλακία κι αυτή... Πουτάνα εφηβεία.
Γαμώ χτες, σοβαρά.