Αδυναμίες ρε...
Στην υψηλή τέχνη έχω τρελή αδυναμία. Δεν τον είδα όταν ήρθε. Σιγά την έκπληξη. Αλλά είμαι κολλημένος με τη μουσική του. Το ήξερα ότι δεν έπαιζε να με απογοητεύσει ούτε τώρα. Δεν το έκανε.
Αποσιωπητικά...
Συγκεντρώσου στο κείμενο...
Τριπάρα στην τεράστια αμερικάνικη έρημο και πάλι. Πιο, έτσι, "προσεγγίσιμος" δίσκος σε σχέση με τους προηγούμενους. Και παρόλα αυτά τόσο απόμακρος...
Αποσιωπητικά...
Ανάσες...
Πάμε πάλι...
Μικρότερες διάρκειες στα κομμάτια. New Folk λέει. Μπροστά φάση. Ο Ben Chasny είναι ένας από τους πιο ουσιαστικούς κιθαρίστες των τελευταίων ετών.
Δήλωση...
Αποσιωπητικά...
Κάτσε λίγο, μη φεύγεις έτσι...
Κι αυτό το "Hold but let Go"... Μεγάλη κομματάρα ρε. Συμβουλή. Ο τρόπος που επαναλαμβάνεται σα mantra. Ναι, κάτι λέει. Κάτι υπονοεί. Κάτι ουσιαστικό. Κάτι σημαντικό. Κάτι που πρέπει να σου μείνει ακόμα και όταν το τραγούδι τελειώσει. Γάμησέ τα... Κόλλημα.
Για μια στιγμή μου θύμισε τις κασέτες του Devendra, τις μέρες που ο όρος Freak Folk παρέπεμπε σε κάτι τουλάχιστον συναρπαστικό. Πάει κι αυτό.
Αποσιωπητικά...
Θυμήσου λίγο...
Φέρε στο νου σου αυτές τις στιγμές...
Ξαναπροσπάθησε...
Σήκωσε το τηλέφωνο. Βρες το νούμερο...
Άστο πάλι κάτω...
Ρε, θα 'θελα να γράψω ένα τεράστιο κείμενο, πνιγμένο στην ειλικρίνεια, κάτι πραγματικά εμπνευσμένο, αλλά έχω τρελές ανεμπνευσιές. Και πρόκειται για ένα δίσκο απ' αυτούς που σε ωθούν να κάνεις τέχνη, αυτό είναι που με γαμάει... Δε γαμιέται, ακούστε τον και κάντε τη δικιά σας. Γράψτε κάτι καλό, εγώ δεν μπορώ...
Αποσιωπητικά...
Τελεία...