Έχω βρεθεί περισσότερες φορές απ' όσες θέλω να θυμάμαι σ' αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση. Αυτή που γνωρίζεις μια τύπισσα και μετά από λίγο καιρό τη βλέπεις με φούστα και ξαφνικά θες να τη γνωρίσεις καλύτερα... Της ζητάς, λοιπόν, να βγείτε....
Είστε για ποτό φάση, ενώ βιαστικά επεξεργάζεσαι στο μυαλό σου τα γεγονότα από τη ζωή σου που ήδη γνωρίζει, ότι δουλεύεις σε μια σκατοδουλειά, έχεις ένα απαίσιο μπλογκ που τυγχάνει να το διαβάζει κάμποσος κόσμος, ζωγραφίζεις όταν δε βαριέσαι, έχεις διαβάσει περισσότερα βιβλία απ' όσα χρειάζεται και ταυτόχρονα εξετάζεις πόσες πληροφορίες για 'σένα δεν έχει στη διάθεσή της και αν πρέπει να τις μοιραστείς...
Δεν πρέπει σίγουρα να της αναλύσεις τους φόβους σου για την τρέχουσα πολιτική κατάσταση, την τριχόπτωση, τη συγκόλληση (μαλάκα, την τρέμω τη συγκόλληση) και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναφερθείς σε προηγούμενη ερωτική εμπειρία... Καλύτερα να μην πεις και με πόσες έχεις πάει. Δεν είναι και πολλές άλλωστε, άσε δε που όποιος λέει ψέμματα πέφτει μες στα αίματα.
Της επιτρέπεις να μιλήσει για τον εαυτό της, κάνεις ότι ακούς με ενδιαφέρον. Αν φοράει κάτι που αναδεικνύει κάποιο σημείο του σώματός της εσύ κύριος, κοιτάς τα μάτια και προσπαθείς να μην ιδρώνεις απ' την προσπάθεια που καταβάλεις να κρατάς το βλέμμα σου σταθερό. Εκεί. Μπράβο. Γερά.
Φυσικά τα ποτά έρχονται, ακολουθώντας το ένα το άλλο και νιώθεις να λύνεσαι, να αφήνεσαι στη συζήτηση. Περνάς καλά, μην το αρνείσαι. Έχετε αρκετά κοινά σημεία και, για δες, γουστάρει και μουσικές, της αρέσουν μερικά τραγούδια του Θηβαίου, αλλά το προσπερνάς αυτό, σαν να μην τ' άκουσες ένα πράγμα, κοιτούσες τα μπούτια της κιόλας και το κατάλαβε, ας μη γαμήσεις τη βραδιά, είσαι πολύ κοντά...
...Αλλά δε λες να σταματήσεις να πίνεις ρε πούστη... Δυο φορές πήγες να πέσεις απ' το σκαμπό, ένα ποτό σου 'φυγε στο πουκάμισο, εδώ και ώρα δε βρίσκεις το τασάκι όταν πας να σβήσεις το τσιγάρο σου και αυτή έχει ήδη αρχίσει να σου μιλάει για τον πρώην της. Ναι, ναι. Αν την είχες συνεπάρει με την παρουσία και το λόγο σου δε θα σκεφτόταν αυτό το μαλάκα, σωστά; Σωστά...
Και τότε πρέπει να το παίξεις και πολύ άντρακλας και μιλάς για τις αμέτρητες γυναίκες της ζωής σου (τρεις) και κάθε ρομαντική ιστορία τελειώνει με ένα μνημειώδες γαμήσι, στου οποίου την περιγραφή γίνεσαι κάτι παραπάνω από παραστατικός. Το βλέμμα της τύπισσας έχει μεταβληθεί από συμπάθεια όλο υποσχέσεις σε κάτι σαν αηδία, σαν "τι μαλάκας θε μου" και συνειδητοποιείς μες στο χάλι σου ότι τα γάμησες πάλι...
Την πας σπίτι και φαντάζεσαι τι μαλακίες θα λέει για 'σένα αύριο στις φίλες της... Παρηγορείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι "η ζωή συνεχίζεται"... Ε, και;
Υ.Γ. Το Suicide Dots γίνεται το αγαπημένο μου μπλογκ κάθε καλοκαίρι... Α ναι... Ο δίσκος είναι υπέροχος για όσους δεν το κατάλαβαν.