Iceage - New Brigade

Μαυρόασπρη φάση... Τελείως όμως. 

Μου τους είχε σπρώξει ο Animal προ αμνημονεύτων. Μ' έπιασαν με τη μία. Είναι post punk, γι' αυτό. Ορισμός. Φαίνεται κι απ' το όνομα. Πατάνε με βία τα όσα δίδαξαν οι Joy Division και τα εξελίσσουν στο χτες. Χέστηκαν για το σήμερα. Καλύτερα...

... Κι εγώ χέστηκα για το σήμερα...

Έχω μπροστά μου ένα ολόκληρο καλοκαίρι γεμάτο ελπίδα για κάτι τουλάχιστον ευχάριστο κι αφήνω αυτούς τους άρρωστους τύπους να με σπρώχνουν στα σκοτάδια. Χρειάζεται καμιά φορά να μπλοκάρεις τον ήλιο από τη μέρα σου, ακόμα κι αν αυτό είναι μόνο για λίγα λεπτά...
Το συγκεκριμένο δίσκο τον είδα άπειρες φορές να φιγουράρει στα τοπ των συντακτών του Maximum Rock 'N' Roll, του σημαντικότερου εν ενεργεία φανζίν αυτή τη στιγμή. Και για 'μένα αυτό σημαίνει πολλά. Το να φτιάξεις "καλή" μουσική είναι κάτι σχετικά εύκολο, αλλά το να το αναγνωρίσουν οι punks, όσο γερασμένοι και να είναι, είναι πολύ σημαντικό επίτευγμα. Γιατί έχουν τις παραξενιές τους. Πρέπει να είσαι προσεκτικός με το τι κυκλοφορείς.
Δε θα τις αναλύσω εδώ, βαριέμαι βασικά. Βαριέμαι γενικά, εδώ που τα λέμε, κοιτάω πίσω και συνειδητοποιώ ότι έχω πάρα πολύ καιρό να γράψω κάτι το οποίο θα με ευχαριστούσε να διαβάσω αν δεν ήμουν αυτός που είμαι.
Μαλάκα, το καλοκαίρι με πιάνει κατάθλιψη, εκεί έχω καταλήξει. Ο χειμώνας έχει μια ασφάλεια "δε βγαίνω γιατί έχει κρύο", τώρα τι δικαιολογία να βρεις; "Δε βγαίνω γιατί ιδρώνω σαν το γουρούνι"; "Προτιμώ το κλιματιστικό από τους ανθρώπους που με συμπαθούν"; Δεν έχεις και πολλές επιλογές... Παραδέξου το και συνέχισε τη ζωή σου...
Δισκάρα, ξέρω 'γω... Punk...