Art Brut - Brilliant! Tragic!

Συνήθως βάζω τον πρώτο τους δίσκο όταν αισθάνομαι χάλια... Δεν έχουν κατορθώσει να επαναλάβουν αυτό που έκαναν τότε. Να μιλήσουν για το παρελθόν μου, για τη ζωή μου γενικά, με τόση ακρίβεια. Το προσπάθησαν, δεν μπορώ να πω, αλλά τους ήταν μάλλον δύσκολο... Δεν τους κατηγορώ, έχω αποστηθίσει όλους τους δίσκους τους, άλλωστε. Είναι που δεν μπορώ να αισθανθώ καλά άμα δεν ακούσω για τον πρώτο έρωτα του Argos...

Η αντίστοιχη δικιά μου, παρόλα τα αρνητικά της στοιχεία, είχε μια φοβερή ικανότητα. Όποτε αισθανόμουν χάλια, είτε πρόκειται για πανεπιστήμιο, δουλειά (απασχολούμαι σε ό,τι να 'ναι μαλακίες από μικρός, δεν είμαι περήφανος γι' αυτό - έχω ήδη αρχίσει, μάλιστα, να συγγράφω το δικό μου "Άνθρωπος για όλες τις δουλειές"), μου 'λεγε ένα "γάμησέ το ρε, παράτα τα, στ' αρχίδια σου" και με το που το άκουγα ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω. 

Αυτό βασικά... Συνειδητοποιούσα τι ήταν σημαντικότερο για 'μένα εκείνη τη στιγμή. Χαμογελούσα πάντα. Σε φάση ξεκαθάριζαν όλα. Εκείνη τη στιγμή, κατά κάποιο τρόπο, βίωνα την παραίτηση, την αποτυχία για τους πολλούς και δε φαινόταν ποτέ σαν κάτι τόσο κακό. Ξέρεις, φεύγεις, και τι έγινε τελικά; Τίποτα... Και πολλές φορές, για ν΄αποφύγεις το τίποτα έμενες... Έμενα. Αλλά με τους δικούς μου όρους. Επειδή το ήθελα. Επειδή και να το έχανα στο μέλλον δε θα μ' ένοιαζε.

Κάπως έτσι βρέθηκα να παρατάω εργασίες για μαλακισμένα αφεντικά, ακόμα κι ολόκληρο μεταπτυχιακό. "Στ' αρχίδια σου ρε, παράτα τα. Άμα σε γαμάνε παράτα τα". Αυτό θέλει ρε. Για να τη βγάζεις πρέπει πάντα να 'χεις κάποιον δίπλα σου να σου υπενθυμίζει ότι τα πρέπει των άλλων που σπεύδεις να ικανοποιήσεις σα μαλάκας, δεν έχουν να πουν τίποτα μπροστά στα θέλω σου. Γιατί στο τέλος καταλήγεις να γαμιέσαι σαν άνθρωπος, να αλλοτριώνεσαι για να μην στεναχωρήσεις δεν ξέρω και 'γω ποιον...

Εντάξει, σπάνια τη βλέπω πια, δεν έχουμε διατηρήσει σχεδόν καμία επαφή, αλλά μου λείπει αυτή η φάση της. Την έψαξα και την ψάχνω ακόμα, αλλά ποτέ δεν ακούγεται το ίδιο. Κανείς πια δε με πείθει ότι και να γαμήσω τη ζωή μου, όλα θα πάνε καλά...