Μου αρέσουν αυτοί... Δεν είναι περίεργο, σε όλους αρέσουν. Δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο, απλά με κάποιο περίεργο τρόπο καταφέρνουν να θυμίζουν όλα όσα άκουγες όσο μεγάλωνες. Το δρόμο προς την ενηλικίωση, ξέρω 'γω.
Το πρώτο τους άργησε να με πιάσει. Όταν το έβαλα να παίζει στ' αμάξι κόλλησα πραγματικά. Τα κομμάτια άρχιζαν να ξεχωρίζουν σε συνδυασμό με το γκάζι/φρένο της καθημερινότητάς μου. Ούτε αυτό είναι περίεργο, πολύς κόσμος ακούει μουσική στ' αμάξι και έχει ειπωθεί κι από άλλους, λιγότερο προικισμένους από 'μένα, ότι άμα σε "πιάσει" ο δίσκος όσο οδηγείς είναι γαμώ...
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές στο μεταξύ, δεν έχω ολοκληρώσει την πρώτη ακρόαση του δίσκου καν. Δεν είναι περίεργο, έχω γράψει κριτικές για δίσκους που δεν έχω ακούσει ούτε μία φορά, ναι, είμαι τόσο γαμάτος.
Ούτε το ότι είμαι στα μισά και δε μου 'χει κάνει τίποτα, κανένα κομμάτι είναι περίεργο. Διακόπτω για τσιγάρο. Μισό. Επιστρέφω αμέσως.
...
...
Να 'μαι πάλι. Το ομώνυμο κομμάτι μοιάζει με Smashing Pumpkins. Αυτό είναι ψιλο-περίεργο. Γιατί κανένα άλλο δε μου τους έφερε στο μυαλό. Κάνει αυτό το γεγονός το σύνολο καλύτερο; Με την καμία. Σιγά την μπάντα...
Ούτε είναι περίεργο το γεγονός ότι οι Pains δε θα γίνουν ποτέ τίποτα περισσότερο από indie darlings. Δεν το 'χουν το ροκσταριλίκι, δεν έχουν ψευδαισθήσεις μεγαλείου, τίποτα.
Το ξανακούω τώρα. Θέλω να είμαι τυπικός, ούτε αυτό είναι περίεργο. Όπως δεν είναι περίεργο ότι αυτό το κείμενο, βασικά, δεν πάει πουθενά. Δε μου έκανε και πολλά το πόνημα. Generic φάση, θα το βάζω σε καμιά playlist όταν αισθάνομαι indie. Στο ενδιάμεσο, να μπορώ να κάνω και κάνα τσιγάρο χωρίς να φοβάμαι μήπως χάσω τίποτα...
Προς το παρόν, όμως, λέω να βάλω κάνα περίεργο ν' ακούσω...
Το πρώτο είναι σαφώς καλύτερος δίσκος... Κι εμένα άργησε να μου τα σκάσει. Ποιός ξέρει, ίσως γίνει το ίδιο και με το Belong...
ΑπάντησηΔιαγραφήP.S. Λίγα λόγια για Pumpkins ρε!
Πφφφφφφφφφφφφφφ... Υπερεκτιμημένη χλιαρομπάντα... Να, σαν τους Pains!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχα! Touche! Τους έκραζε αβέρτα κι ο Albini ρε.. Αλλά εγώ αγαπώ, κι ας είναι μαλάκας ο Corgan...
ΑπάντησηΔιαγραφήοι pumpkins είναι από τα group that you grow out of it...σαν τους doors ένα πράγμα...δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό...απλά σου δίνουν την αίσθηση πως ήταν για μια συγκεκριμένη περίοδο(εφηβεία) της ζωής σου...σαν μια παλιά σου φωτογραφία που σε κάνει να νιώθεις αμήχανα με την φάτσα σου αλλά ταυτόχρονα σε ταξιδεύει στο παρελθόν με ένα νοσταλγικό τρόπο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε μη μιλάς έτσι για τους Sm Pum.(Εξαιρείται ο μαλάκας ο performer που δημιουργικά τον πάω πολύ αλλά μου τη δίνουν τα κολλήματα που είχε σχετικά με τα υπόλοιπα μέλη).Σεβασμός ρε αλήτη τα χεις ισοπεδώσει όλα!Απ αυτούς είχα ακούσει μόνο το προηγούμενο.Νταξει δεν είναι η μπάντα που θα σε κάνει να χύσεις αλλά ακούγεται ευχάριστα.Και με το παραπάνω μπορώ να πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα... Δυσάρεστα ακούγεται. Πολύ δυσάρεστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο τους μου άρεσε πάρα πολύ, μου θύμησε έντονα shoegaze pop παλιάς κοπής, νομίζω πως αναβίωσαν άψογα την τότε φάση. Αυτό εδώ με ξένισε αρχικά, στην πορεία μου άρεσε σε ένα βαθμό αλλά νομίζω πως δεν θα κρατήσει για πολύ...live πάντως δεν λένε και πολλά, τους είδα στο Λονδίνο το Νοέμβρη και ψιλοξενέρωσα, πολύ "φλωριά" φάση...
ΑπάντησηΔιαγραφή