Δεν έχω twitter... Δεν έχω ούτε Facebook. Είχα αλλά το 'σβησα. Από τότε που έκανα "φίλη" μου την ξαδέρφη μου που πάει Λύκειο και πόσταρε τη μία μαλακία μετά την άλλη, άρχισα να 'χω ένα σωρό υπαρξιακά για την ανάγκη της νιότης να κάνει λάθη και είπα να το κόψω. Νταξ, η αλήθεια είναι βασικά ότι αυτή η "συναναστροφή" με έκανε να αισθάνομαι απίστευτα γέρος...
Αυτά τα ό,τι να 'ναι κείμενα λειτουργούν έτσι σε φάση "βγάζω τους προβληματισμούς μου στη φόρα", σα status update...
Μουσική, λοιπόν...
Έχει κάτι όλο αυτό... Το καθημερινό "κυνήγι" για το καινούριο, το ιδιαίτερο, την αναζήτηση της υψηλής τέχνης στο σήμερα. Μέσα σε συγχορδίες, στίχους και τα σχετικά... Αυτοί εδώ οι τύποι και τύπισσα αποφάσισαν να κάνουν κάτι που ζήλεψα. Ψυχαναγκασμός φάση, δεν μπορώ να περιορίζομαι, άμα δε βάλω να παίζουν δέκα δίσκοι τη μέρα κάτι παθαίνω. Χρειάζομαι την πληροφορία ρε. Κι άμα η πρέζα είναι καλή με ωθεί να κάνω και πέντε πράματα, το να γράψω γι' αυτό το μπλογκ δεν είναι κανένα απ' αυτά.
Βέβαια, το καλό της σκέψης είναι το να κάτσεις να γράψεις για ένα "παλιό" δίσκο που δεν είχες ακούσει μέχρι τώρα... Για παράδειγμα τώρα τσεκάρω για πρώτη φορά το "Free Dirt" των Died Pretty... Κι έχω αρρωστήσει. Πριν άκουγα Triffids και για μετά έχω βάλει Fleshtones, Architecture in Helsinki, Bodycop, και εχμμμ... Happy Mondays... Έργα που έχω μισο-ακούσει κυρίως, αποφάσισα να το κάνω δίδοντας τη δέουσα προσοχή... Γαμώ; Γαμώ είναι, αλήθεια.
Ξεκούραση, βασικά. Ούτως ή άλλως δεν μπορώ να σταματήσω ν' ακούω μουσική, με τίποτα όμως, και το να σκαλίζω το παρελθόν, εγγύηση ποιότητας κομμάτια, αυτές οι επισκέψεις πίσω στο χρόνο είναι αυτό ακριβώς. Όαση...
Προβληματίζομαι ρε... Ο "Ωκεανός του Ήχου" του David Toop φταίει. Δεν το 'χω διαβάσει, δεν είμαι σίγουρος ότι έγραψα τον τίτλο σωστά καν. Απλά όταν θυμάμαι το εξώφυλλό του στη βιτρίνα συγκεκριμένου βιβλιοπωλείου του κέντρου, τη στιγμή που το είχα πρωτοδεί, εντάξει, έσκασε αυτό, σε φάση τι χάνω ρε... Ωκεανός ρε. Όχι μαλακίες. Μόλις είχα ανακαλύψει τους Big Black και είχα αρρωστήσει, είχα αγοράσει τα πάντα, μελετούσα... Ενώ παράλληλα σκεφτόμουν τι στον πούτσο είναι ακόμα εκεί έξω που δεν έχει φτάσει στ' αυτιά μου ακόμα... Μαλακία... Χίμαιρα...
Σκέφτομαι ότι είμαι από τους λίγους ανθρώπους που έχουν κατορθώσει να κάνουν τη μαλακία εργόχειρο, ναι το μπλογκ εννοώ, έγινε δουλειά, εθελοντική εργασία, φράγκα ζήροου, κι αυτό το "κυνήγι" που γράφω στην αρχή καταντάει κουραστικό. Ακούω επιδερμικά, γράφω και χωρίς ν' ακούσω πολλές φορές, έφαγα απ' το δέντρο του καλού και του κακού και ξέρω ρε, αφήνοντας στην άκρη πράγματα από το παρελθόν που πραγματικά αξίζουν. Για το τώρα. Για να προλάβω το σήμερα. Αναρωτιέμαι αν έχει τόση σημασία τελικά.
Το κάνω καλά αυτό το χάλι, άρα μάλλον έχει... Δε γαμιέται... Αύριο κράζουμε...
μαλλον ή κοιμόμαστε μαζί ή μαζί τα γράφουμε...666
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχώς τα στατους των αϊ-φον και τα τουίτς των κοσμοπολιταν γκερλς μου κανουν τις πουτσοτριχες σύρμα, αυτη ειναι η βασικη ιδιοτητα του σοσιαλ νετγουορκ! παρ΄ολα αυτα το ocean of sound με εκανε πριν χρονια να γυρισω και να κοιταξω ηχους που πριν τους θεωρουσα πορδες, χειροτερες κι απο το να φας κουνουπιδι (αισχοςςςς!) πολυ θα ηθελα να σοδομιζαν καμια ντουζινα απο τους ηλιθιους που ανακαλυψαν το φεγγαρι μεσα απο το φεησμπουκ οι Marduk, παρεα με τους Turbonegro!!!
φιλια απο το hong kong (ευτυχισμενος μεταναστης μηδενικης γενιας)
χαχαχα,γαμώ!δεν κατάλαβα κάν για ποιό συγκρότημα έγραψες τώρα,αλλά ψήθηκα για το facebook της ξαδερφής σου!κ ο αδερφός μου που είναι 15 χρονών έχει κ τα σπάω με το πόσο απίστευά είναι τα 15χρονα αυτή την εποχή!(και κάθε εποχή-εκτός απ την δική μου που ντύνωνταν κ έμοιαζαν με φώκιες) κατάλαβαίνω επίσης τι γράφεις για το πώς λειτουργεί η συγγραφή για το μπλόγκ..κ γώ τα ίδια με το δικό μου!κάθε μέρα ταινείες κ γαμώ τα άτομα κ υστεροφημία στα όρθια!εντομεταξύ αυτά που γράφεις με ώθησαν να πάρω κάποια πράγματα,οπως PEAKING LIGHTS,TAPES N TAPES,YUCK και κάποια παλιά PAVEMENT σε βινύλιο,να το ψάξω κάπως το θέμα περισσότερο..επίσης περιμένω HARLEM,LOVE OF DIAGRAMS κτλ ( α και AIDS WOLF-ειναι μια εταιρία που λέγεται SKINGRAFT RECORDS,για τσέκαρε αν δεν έχεις υπ όψην...τώρα τα ξανασπάω κ με μουσική στο καταφυγιό μου...ευτυχώς που δεν χρειαζεται να αγοράζω κ πάνες,οπότε όλα πάνε στα γούστα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα ρε...David Toop? Γαμω ρε, τώρα διαβάζω το τελευταίο του, Sinister Resonance: The Mediumship of the Listener..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σπάει μαλάκα..στα αγγλικά βέβαια κ αργοπορω,,
Καλημερες
Η φάση με τα πιτσιρίκια στα σόσιαλ νετγουωρκς έχει τρελό γέλιο.. και αρκετό εκνευρισμό φυσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨήθηκα να το διαβάσω το Ocean of Sound... Είναι ρε γαμώτο ώρες (μέρες) που νομίζεις οτι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος μέχρι τον θερμικό θάνατο του σύμπαντος για να ακούσεις ότι γαμάτο υπάρχει εκει έξω.. Απελπισία...
@The Maestro
AIDS Wolf μεγάλη μπάντα!!!
Ρε ας διέγραφες την ξαδέρφη σου! Ωραίο κείμενο. "Ενώ παράλληλα σκεφτόμουν τι στον πούτσο είναι ακόμα εκεί έξω που δεν έχει φτάσει στ' αυτιά μου ακόμα." Γαμησέ τα, ώρες ώρες αρρωσταίνω και νευριάζω που δεν προλαβαίνω να κατεβάσω ή ν'ακούσω πολλά καινούρια πράγματα μέσα σε μια μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήRespect νο.1: Died Pretty...εκτός του Free Dirt αξίζει 200% και το επόμενο album τους, το Lost - από τα μεγάλα αριστουργήματα της δεκαετίας του '80...
ΑπάντησηΔιαγραφήRespect νο.2: David Toop - καταπληκτικός ο Ωκεανός του Ήχου (ναι, σωστά το έγραψες), το διάβασα φαντάρος, αξίζει το χρόνο!
Διάβασες τον "Ωκεανό του ήχου" φαντάρος;!;!; Κι αισθάνομαι περήφανος που διάβαζα Hunter Thompson στο φυλάκιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧεχεχε...μου πήρε λίγο χρόνο για να το ολοκληρώσω (καθ'ότι μεγάλο βιβλίο), κάτι το οποίο ήταν καλό βέβαια...
ΑπάντησηΔιαγραφήTake it easy ρε.Ότι προλάβουμε.Σημασία έχει η αναζήτηση.Πάρτο κι αλλιώς.Φαντάσου ότι προλάβαινες και άκουγες ότι υπάρχει.Και τι μ αυτό;Βαρεμάρα θέλω να πω.Όχι;Ντάξει δεδομένου του ότι ο άνθρωπος θέλει πάντα λίγο παραπάνω.Λίγο ακόμα ρε παιδί μου.Φαντάσου να φτάσεις στο σημείο να μην έχεις πια την επιλογή να ακούσεις κάτι ακόμα γιατί τ άκουσες όλα....τραγικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή