Howler - America Give Up

Ας τη δούμε λίγο επαγγελματικά. Λίγο. Νταξ; 

Όταν γράφεις κριτική για ένα έργο καλλιτεχνικό, οφείλεις να το κρίνεις πρώτα και κύρια γι' αυτό που είναι. Δεν μπορείς, για παράδειγμα, ένα δίσκο των Belle and Sebastian να τον εξετάσεις σα συμφωνία του Stockhausen για αλυσοπρίονο και ερωτικά βοηθήματα. Είναι διαφορετικά πράγματα. Σα να τρως αγγούρι και να λες "χμμμ... Αυτή η μπανάνα σα να μούχλιασε". Καλά, τρελαίνομαι να γράφω "σα" και όχι "σαν" και ο ορθογραφικός έλεγχος να μου το υπογραμμίζει και καλά ότι είναι λάθος. 

Λοιπόν, το "America Give Up" είναι ένας power pop δίσκος. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Για την ακρίβεια είναι ένας πάρα πολύ καλός power pop δίσκος. Άρα κάτι περισσότερο από ό,τι προειπώθηκε. Είπα ψέματα. Όπως γράφτηκε αλλού, θα μπορούσες, αφού μιλήσεις στους φίλους σου γι' αυτή τη μπάντα, για να αποδείξεις ότι οι διθύραμβοί σου έχουν κάποια βάση, αρκεί να τους βάλεις ν' ακούσουν ένα οποιοδήποτε κομμάτι από το πόνημα. Τόσο απλά.

Δεν παίζει να σου αλλάξει τη ζωή, αλλά σίγουρα θα σου φτιάξει μια γαμημένη μέρα. Ιδίως αν τον βάλεις να παίξει βράδυ και πιεις και μια μπυρίτσα. Για τη φάση.

Πάμε στα σκατά τώρα.

Η μπάντα σπρώχνεται όσο δεν πάει από την NME. Ας δούμε κανά δυο άλλες μπάντες που απήλαυσαν την τόση προσοχή. 

Enter Arctic Monkeys: Ένας καλός δίσκος κι από 'κει κι έπειτα ένα ατελείωτο χάλι, μια συνεχής προσπάθεια να αποδείξουν ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο απ' αυτό που τους σέρβιραν. Μια σειρά από εκτρώματα, rrrrawk ύφους και ακατάπαυστη αηδία. Πωωωωω... Το βασίλειο μου για μια σφουγγαρίστρα. Πολλά τα ξερατά ρε πούστη...

Enter The Libertines: Μπαντάρα, Babyshambles μπαντάρα, αλλά ναι, αυτοί είναι στην πρέζα, άρα δεν υπάρχει επιχείρημα.

Enter The Strokes: Ένας μέτριος πρώτος δίσκος, ο οποίος έτυχε ν' αλλάξει τις ζωές των Howler και ήταν το μοναδικό καλό πράγμα που έκανε.

Enter Razorlight: ΧαΧαΧαΧαΧαΧαΧαΧαΧα!

Enter Bloc Party: ΟυαααααΧΑχΑΧαΧαχΑχΑΧαΧΑχΑΧαχΑΧαΧΑχΑΧαΧΑΑΑΑΑΑ!
Enter Northern Uproar: Ουααααααχαχαχαχαχαχαχαχαχα - Γκουχ, γκουχ, μπλιαχ - αααααααααχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχα - Μπλιαχ.

Καλά, το 'πιασες το νόημα πριν προλάβω να πω Kaiser Chiefs. Σκατά, σύντροφοι. Τώρα θα μου πεις "δηλαδή για να κρίνω το αν ένα συγκρότημα θα έχει διάρκεια, θα πρέπει ν' αρχίσω να μετράω από το δεύτερο έργο και μετά;" και θα 'χεις και δίκιο. Όπως επίσης θα 'χεις δίκιο αν πεις "Στ' αρχίδια μου κι αν είναι One Hit Wonder". Όλα τα δίκια με το μέρος σου. Αλλά μη μου πεις ότι δε σε προειδοποίησα...