Επιτέλους μια θαυμάσια αγγλουριά απ' το Μάντσεστα, ω ναι, για να γουστάρουμε και λίγο εμείς τα αγγλόφιλα, πήξαμε στις αμέρικες φέτος, φτάνει, Χασιέντες, Φάχτορυ, μαλακίες, ό,τι θες, όλα μέσα. Παραδοσιακή μουσική. Πρωτοπορία, κιθάρες απ' τα τότες, δεν καταλαβαίνω λέξη απ' όσα λέει ο τυπάς, κι αυτό στα θετικά το βάζω, καλοκαίρι είναι κιόλας, δεν υπάρχει λόγος να λέμε και πολλά, ταιριάζει γαμώ το έργο, πολύ ωραία, πολύ attitude, πολύ χαρά, όλα τέλεια. Μαλάκα, τι βαρεμάρα είναι αυτή, γαμώ τη γαμωζέστη μου μέσα... Το μισώ το καλοκαίρι τελικά. Κατέληξα. Πάει. Μίσος. Όχι πάθος. Μίσος ατελείωτο. Κάτσε να ξανακούσουμε λίγο αυτές τις κιθάρες. Ναι... Ωραίες είναι. Ωραία και η φωνή του τύπου. Όλα ωραία. Και το κλιματιστικό. Φοβερή εφεύρεση το κλιματιστικό. Πραγματικά. Κάτσε να χαμηλώσω λίγο τη θερμοκρασία. Αυτό είναι... Πολικό ψύχος. Εντάξει. Τώρα μπορώ να βάλω καμιά Γκοθιά...
Tea Time και αυτη η μπυρα αργει.
ΑπάντησηΔιαγραφή