Zola Jesus - Conatus

Δεν είμαι καθόλου σε φάση, βασικά. Αλλά ξέρεις, πρέπει... Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές βρίσκομαι σε μία φάση αναζήτησης, εσωτερικής και μη, μία ιατρική διάγνωση τα φταίει όλα, τη βλέπεις λίγο αλλιώς μετά από κάτι τέτοιο... Τέλος πάντων, αρκετά με τα δικά μου, ας πούμε λίγο για 'μένα. Ναι... Προσπαθώ να βρω εδώ και καιρό κάτι "διαφορετικό", κάτι πρωτοποριακό ν' ακούσω, με κούρασαν λίγο οι κιθάρες. Έπεσα με τα μούτρα λοιπόν, σε κάτι Detroit Techno, κάτι πρώτες κυκλοφορίες της Warp, τους Azari And III, γάμησέ τα, πολύ Dance κατάσταση, ίσως η στροφή να οφείλεται στο "Biophilia" και στο νέο μου κόλλημα, το Ben Frost... Εξαιρούνται οι Fall έτσι; Και μόνο Νορβηγικό Βλακ Μέταλ να άκουγα ένα διάστημα, θα έκανα διάλειμμα για να τσεκάρω το καινούριο τους.

Και μέσα σ' όλο αυτό έσκασε και αυτός ο δίσκος... Και δε μου έκανε καμία εντύπωση.  Και δεν έχει να κάνει με τις ανατροπές που έλαβαν χώρα μέσα σε ένα χρόνο. Το πρόβλημα δεν είναι ότι άλλαξα εγώ, αλλά ότι δεν άλλαξε αυτή...

Εξηγούμαι...

Η αλλαγή της από το πρώτο "The Spoils" στο "Stridulum", ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακή. Θες όμως το νεαρό της ηλικίας, η έλλειψη επιρροών πέρα από τις τετριμμένες, το πράγμα κάπου έκατσε. Έληξε. Το τελευταίο της πόνημα θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται "Stridulum III", γιατί είναι ακριβώς αυτό. Βασικά, είναι ίδιο. Τίποτα δεν έχει αλλάξει, όλα είναι τα απολύτως αναμενόμενα και έχω την αμυδρή εντύπωση ότι η μικρά έχει υπερεκτιμήσει τη φωνούλα της. Κακά τα ψέματα, όσες κορώνες και να πετάξεις, το συναίσθημα δε βγαίνει αν δεν το 'χεις... Ή, πιο σωστά, αν δεν έχεις τον τρόπο να το εξωτερικεύσεις.

Δεν είναι ρε, ήθελε κάτι άλλο εδώ. Κάτι πιο... Κάτι λιγότερο Goth τέλος πάντων. Οι ιέρειες των τελευταίων ετών, δε λαμβάνουν υπόψη το σύνολο της καριέρας της τύπισσας που έχουν σαν είδωλο, ναι, στη Siouxsie αναφέρομαι, η οποία ήταν υπερχαμαιλέοντας σε όλες της ηχογραφήσεις της. Εξελισσόταν. 

Άσε που δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα πιο τελειωμένο από τεράστιες παραγωγές, με ογκώδη και υγρά πληκτροφόρα, όσο και να λατρεύω τα '80s, προτιμώ να τα ακούω από τότε, οι σύγχρονοι "μεταφραστές" δε μου λένε τίποτα. Και μην αρχίσω για το goth γενικά... Αν μπορούσες να μετρήσεις την κιτσαρία (ελληνιστί: Kitsch) με κάποιο τρόπο, το μοναδικό genre με ανάλογα μεγέθη θα ήταν το Hair Metal. Μόνο που αυτό ψόφησε και ησυχάσαμε.

Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι ο δίσκος δεν είναι κακός. Απλά τα ξανακούσαμε αυτά και δεν ήταν ανάγκη τώρα... Δεν ξέρω, αν δε δω κάποιου είδους εξέλιξη θα σταματήσω να την παρακολουθώ. Το παθαίνω αυτό με τις πολύ μικρότερες από 'μένα γυναίκες. Τις βαριέμαι γρήγορα...