Lean in when I Suffer

 

– Τσεκάρεις μία το Δελτίο Τύπου;
– Για φέρε.
– Το ‘χω αφήσει στο γραφείο σου
– Μμμμμ…
– Τι;
– Έχεις γράψεις ότι παίζουν Psychedelic Prog Dubstep Rock’n’Harsh Noise.
– Ναι, προσπάθησα να είμαι όσο πιο ακριβής γινότανε.
– Σύμφωνοι, αλλά δεν μπορούμε να το πουλήσουμε.
– Τι εννοείς;
– Μα είναι περιγραφή αυτή; Χωρίς να ‘χω ακούσει νότα, αυτό μου λέει ότι παίζουν κάτι μεταξύ Parliament – WhiteHouse με Dream Theater ξέρω ‘γω.
– Κάτι τέτοιο είναι.
– Σοβαρά τώρα;
– Έχουν και μια διασκευή Donna Summer.
– Δεν μπορούμε να το πουλήσουμε.
– Μα δεν είναι για να πουλήσει, είναι πολύ επιστημονικό, πειραματικό. Είναι για άλλες καταστάσεις, για να χορεύει και το μυαλό μαζί με το σώμα.
– Μήπως ξεχνάς τι δουλειά κάνουμε;
– Τι εννοείς;
– Εννοώ ότι αύριο μεθαύριο θα έρθουν εδώ μέσα, θα μοστράρουν το κωλοβινύλιό τους στη βιτρίνα και θα πρέπει να το παρουσιάσουν, οι δε πενήντα άνθρωποι που θα μαζευτούν στην καλύτερη, θα πρέπει να φύγουν με το πλαστικό στο χέρι. Με καταλαβαίνεις;
– Ωραία και πως το σώζουμε;
– Απλά, εκεί που έχεις γράψει την περιγραφή πέτα μέσα τη λέξη “punk”.
– Μα δεν είναι πανκ.
– Ε και;
– Τι ε και, να γράφω μαλακίες;
– Δεν είναι μαλακία, είναι good promotion. Με αποτέλεσμα. Θα το δει ο άλλος το prog και τα σκατά, θα πει να ακούσω Yes εν έτει 2018; Όχι, κύριε. Ενώ αν του πετάξεις ένα πανκ μέσα, θα θυμηθεί ο σαραντάρης τα λάιβ στη Βίλα που ΔΕΝ πήγαινε, θα πει ΟΚ, είναι πανκ, είναι καλό, φέρτο.
– Πας καλά;
– Κάλλιστα. Ακόμα και να ‘χει δει το μαλακοβίντεο που ανεβάσανε προχτές που την έχουν δει Spiders from Mars on Downers, θα πει ο άλλος “για να λέει πανκ, κατι δεν κατάλαβα”, τσαααααακ, περνάει στο σύστημα το cool και τε-λεί-ω-σε. Το βάφτισες; Είναι.
– Καλά είσαι θεόςςςςς.
– Όχι παίζουμε.
– Ρε συ δε μου πες ότι δεν τους είχες ακούσει;
– Βάζω κανά σκουπίδι που και που για να γελάσω μωρέ, μην τρελαίνεσαι.