Raver Stay Wif Me...

Έλα ρε, αναγνώστες, τι λέει; Αυτό είναι το δεύτερο guest column στη μπλογκάρα της ατομάρας που γυρνάει όταν τον αποκαλέσετε με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, τον Indiefuck.  Ναι ρε, F' Real, λεπόν, δε γουστάρω να πω το πραγματικό μου όνομα, με την καμία, μπορείτε να με βρείτε στο Myspace ψάχνοντας Looserboi βασικά. Έχει και γαμώ φωτόγραφίες. Δικές μου μόνο. Όχι τοπία, ηλιοβασιλέματα και μαλακίες. Βασικά, είμαι Slackerdom Personal Trainer, και βέβαια υπάρχει αυτό το επάγγελμα ρε, οι σκατοyuppies συρρέουν έξω απ' την πόρτα μου για να τους αναλάβω... Πηγμένοι απ' τις πουτσοδουλειές τους, εργασιομανή ζώα, ναι ρε, το μόνο που αποζητούν αυτά τα μοσχάρια είναι να καταφέρουν να εκτιμήσουν τη χαλάρωση. Κι εδώ έρχομαι εγώ... Τι; Α, ναι, η ιστοριούλα...

Το τηλέφωνο χτύπησε εννιά το πρωί... Το αγνόησα. Ξαναχτύπησε στις εννιάμιση. Άλλαξα πλευρό. Η ίδια δουλειά στις δέκα. Όποιος πούστης και να καλούσε, το μόνο σίγουρο ήταν ότι κατάφερε να με ξυπνήσει. Απάντησα.
Στην άλλη γραμμή μου μιλούσε με απαλή φωνή η γραμματέας ενός μαλακοκαύλη, μεγαλοστέλεχος ναυτιλιακής λέει, τον οποίο μόλις είχε πάρει το φορείο. Υπερκόπωση, και καλά. Μαλακίες. Προκεχωρημένη καμμενίτιδα λόγω υπερωριών. Διάγνωση Looserboi φάση. 
Τον παρέλαβα από το νοσοκομείο. Αφήσαμε τη Bentley στο πάρκινγκ και πήραμε ταρίφα. Δεν έμπαινε συγκοινωνία με την καμία. Σκατά. Σε όλη τη διαδρομή το κινητό του δε σταμάταγε να χτυπάει. Οι προσπάθειές μου να τον εμποδίσω από το να απαντήσει ήταν υπεράνθρωπες, τελικά ο τύπος ήθελε να τη γλιτώσει τη ζωούλα του και υπάκουσε. Βγάζω το ψωμί μου δύσκολα, ρε πούστη, το ξέρω.

Πρώτη στάση το δυάρι τεσσάρων τετραγωνικών που μένω. Μέσα μπουρδέλο, ρούχα παντού, μπίχλα απίστευτη, ένα στρώμα μες στην ψείρα και μπόχα που ανάγκασε τους γείτονες να φέρουν τους μπάτσους τρεις φορές γιατί νομίζανε ότι τα 'χω τινάξει. Παραλίγο να πάθει καρδιακό επεισόδιο ο έτσι με το που μπήκε. Του είπα ν' αράξει. Το έκανε.

Του 'φερα μια ποτάρα κι ένα τσιγάρο μπας και τον χαλαρώσω λίγο, αλλά αρχίδια. Κατέληξα να του αδειάζω το μπουκάλι στο στόμα και κλείνοντάς του ταυτόχρονα τη μύτη για να κατεβάσει καμιά τζούρα. Την άκουσε μέσα σε δευτερόλεπτα. Το μαλάκα...  Ήθελε να βγούμε. Πρόοδος, επιτέλους...
Στο πρώτο μπαρ που χωνόμαστε ο τύπος παραγγέλνει μια γύρα ποτά, μετά μια δεύτερη, στρίβει απ' τα τσιγάρα μου, χορεύει με γκόμενες, ξανακάθεται και μου μιλάει για ώρες για τη σκατοδουλειά του, το τι εθισμός είναι ο καπιταλισμός, ότι τα αγαπημένα του χρώματα είναι χαρτονομίσματα, για το πόσο καλά του ρουφάει τον πούτσο του η γραμματέας του, πόσο σφιχτό κώλο έχει ο συνέταιρός του... Από ένα σημείο και μετά δεν τον ακούω πια... Βαριέμαι ρε, αυτά τα ζώα όλο τα ίδια λένε... Τσεκάρω το χώρο... Και τότε κολλάω...

Τη βλέπω στο βάθος του δωματίου... Ναι ρε μαλάκα, αυτή είναι... Με τη φορεματάρα της να περιφέρεται σα να μην ανήκει εκεί μέσα, ξεχωρίζει, λάμπει ρε... Δεν ξέρω πόση ώρα την κοιτάω όταν με εντοπίζει. Και ξενερώνει με τη μία. Με τη μία όμως... Εντάξει, δεν της έκανα και λίγα... Η δουλειά φταίει. Αυτό της είπα. Αρχίδια. Είμαι εθισμένος στο μουνί ρε πούστη, αυτό φταίει και τίποτα άλλο... Αγκαζάρει το μαλάκα που μπήκανε μαζί και πάει προς την έξοδο...
Ώπα... Για μισό... Ποιο είναι αυτό το μαλακιστήρι; Τι κάνει με τη δικιά μου; Λες να είναι μαζί; Λες να τη γαμάει; Λες να του κάνει αυτό με τη γλώσσα... Στο λαιμό... Στην κοιλιά... Και μετά... Όχι ρε πούστη, όχι γαμώ το σπίτι του γαμημένου, του ξεκωλιάρη, θα τονε σκίσω τον αρχίδη και μετά θα ξεμουνιάσω την καριόλα που...

Και 'κείνη την ώρα θυμάμαι τον πελάτη... Γυρνάω αργά προς το μέρος του... Πολύ αργά όμως. Ξέρω εκ των προτέρων τι θα δω...
Κατά τα φαινόμενα, όλη αυτή την ώρα που χάζευα την πρώην μου, ο τύπος είχε καταφέρει να αναποδογυρίσει τραπέζια, καρέκλες, σερβιτόρους, να σκίσει τα ρούχα του, να χαρακώσει το σήμα του δολλαρίου στο στήθος του μ' ένα σπασμένο μπουκάλι μπύρας, να χώσει ένα δωδεκάρι Dewars στον κώλο του, ενώ στην παρούσα φάση έτρωγε... Τι; Κατά τα φαινόμενα το τελευταίας τεχνολογίας κινητό τηλέφωνό του... 
Τον αφήνω όπως είναι και την κάνω. Βγαίνοντας έξω τσεκάρω μπας και τη δω. Αρχίδια... Την έκανε με το φλώρο... Σκέφτομαι να ξαναμπώ να μαζέψω τον άλλονα, αλλά μόνο για λίγο... Πάω στη στάση, ανάβω τσιγάρο και περιμένω το λεωφορείο...