The Wave Pictures - Susan Rode the Cyclone

Κάποιοι εκεί έξω παρακολουθούν αυτό το blog, τσεκάροντας παράλληλα αυτά που κατά καιρούς προτείνω για ένα και μόνο λόγο... Για να πούνε αυτό το "μα τι μαλακίες ακούει ο τύπος;"... Το συγκεκριμένο ποστ είναι για όλους εσάς, ξέρετε ποιοι είστε...
Οι Wave Pictures παίζουν indiepop, χωρίς ρανίδα τεστοστερόνης στις μελωδίες τους. Μου θυμίζουν τους Hefner, αν και δεν τους χαρακτηρίζει η ίδια στιχουργική δεινότητα, ή το ίδιο πάθος για τα τσιγάρα και το αλκόολ. Στο μεταξύ είδα τις προάλλες το Darren Hayman σ' ένα βιντεάκι, μαλάκα, ο τύπος έχει στεγνώσει τελείως... Οι Hefner ήταν η αγαπημένη μου μπάντα στο πανεπιστήμιο, όταν έσκασαν εδώ, δεν μπόρεσα να πάω λόγω δουλειάς και εργαστηρίων και είχα σκυλιάσει... Μου μετέφεραν την εμπειρία εκ των υστέρων, μία φίλη συγκεκριμένα, η οποία κατάφερε να με ρίξει σε κατάθλιψη βαριάς μορφής για περίπου ένα μήνα... Να 'ναι καλά...
Είμαι απόλυτα κολλημένος μ' αυτό το στυλάκι τους, το tweeoειδές πράγμα που παράγουν. Τις γλυκούλικες κιθαρίτσες, τις απαλές φωνές, σε φάση, οι Wave Pictures είναι απ' τις μπάντες που παίζουν έτσι γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Γενετικό πρέπει να είναι. Έχουν και ασύλληπτη δισκογραφία σε μέγεθος, φαντάζομαι ότι όλη αυτή η πάντα heart-broken twee έκφραση συναισθημάτων τους βγαίνει αυθόρμητα. 
Το "Susan rode the Cyclone" είναι grower, απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις για να εκτιμηθεί η μαγεία του, η οποία εντοπίζεται στη λιτότητά του... Όπως και σε όλη την twee κατάσταση άλλωστε. Αν και εδώ δεν παίζει reverb, εφέ επί του γενικοτέρου, μόνο απλή, μινιμαλιστική pop, σχεδόν ακουστική, σχεδόν σαν ψίθυρος, που δύσκολα αγνοείται όμως...