Last night I dreamt that somebody loved me...

... και στην εκπνοή του πρώτου μήνα του νέου (ακόμα;) έτους γράφω για όλα όσα δεν πρόλαβα - ήθελα να γράψω στην ώρα τους... Γιατί; Για ηλίθιους λόγους ως συνήθως... Δεν έχει βγει και τίποτα εξαιρετικό μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, επομένως ευκαιρία είναι... 
Δε θα αναφερθώ καν (καλά, ίσως λίγο) στο πόσο με απογοήτευσε η πάντα αναμενόμενη ηλιθιότητα των συνανθρώπων μου και φέτος... Είπαμε, αυτοβιογραφία κομμένη (καλά, ίσως όχι εντελώς), μόνο τέχνη...

Ας πούμε φέτος γαμήθηκα ν' ακούω Hardcore, θεωρώντας όμως ότι δεν κολλάει το εν λόγω είδος στο μαλακοblog μου, δεν έγραψα λέξη... Θα τα πω εν συντομία στη συνέχεια, λοιπόν. Επίσης, αποφάσισα να τσεκάρω κάμποσα comics εκτός Vertigo και συνειδητοποίησα ότι παίζει ολόκληρος κόσμος εκεί έξω που δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε, ώσπου τα σιχάθηκα κι αυτά και την ασχετοσύνη μου κι έπεσα με τα μούτρα στα βιβλία...

Λοιπόν, παρακάτω απαριθμούνται κάμποσες δισκάρες που δεν παίζει με την καμία ν' αλλάξουν τη ζωή σου, αλλά θα έπρεπε...

1. White Lung -  It's the Evil: Female fronted ξεχαρβαλωμένο Hardcore, ο καλύτερος δίσκος της φάσης μετά των SQRM, αλλά γι' αυτούς έγραψα... 

2. Autistic Youth - Idle Minds: Punk Rock για γροθιές στον αέρα και ατελείωτα sing-alongs...

3. Kriegshog - S/T: Κολασμένο thrashy hardcore από Japan μεριά, ακραίο γάματα, δεν υπάρχει περίπτωση να το βάλεις να παίξει δυνατά και να μην αρχίσεις να σπας πράματα μετά από κάνα δίλεπτο (στο τέταρτο περίπου κομμάτι δηλαδή)...

4. Red Dons - Fake meets failure: Η μπάντα του τραγουδιστή των Observers, των αγαπημένων μου πανκς στα ζήροουζ... Απλά τέλειο...

5. P. S. Eliot - Living in Squalor: Ψυχωμένη, ειλικρινέστατη punk φάση, αλλά Sleater Kinney όχι Σεξ Μπίστολζ... Άστο, δε θα καταλάβαινες...

6. The Dead C - Patience: Κακώς, κάκιστα δεν έγραψα λέξη γι' αυτό το αριστούργημα...

7. Ye Olde Maids - God Blesses Us, Mother Dresses Us: Η μοναδική προσφορά των Cold Cave για πέρυσι, ήταν κάτι παλιές κασσέττες... Το μπλογκ ήταν μισό χωρίς αυτούς, το ξέρω... Ευτυχώς επιστρέφουν φέτος. 
8. White Ring - Black Earth that made me: To Witch House τελείωσε, ξεφούσκωσε, αλλά αυτός ο δίσκος θα μείνει. Ανατριχίλα ρε, τίποτα άλλο... 
9. Rape Faction - Gone Forever: Δισκάρα... Τέχνη, απλά...
10. Various Artists - txinaurriak - mikel laboari ikasitako kantuak: Βγήκε στα τέλη του '10. Το ανακάλυψα χάρη στο Zeugolator... Έγραψε κάτι για Βάσκους, Fugazi, Post Hardcore έπρεπε να τσεκάρω... Και το έκανα. Και έμεινα μαλάκας. Άντε, σειρά σας τώρα...

11. Bikini Kill, Babes in Toyland, Crass, Royal Trux, The Fall, Black Flag, Wu Tang Clan, Jawbox, Gun Club, Sonic Youth, Cranes, Fugazi, Bad Brains, Jesus Lizard, Cop Shoot Cop, Limp Wrist, Unwound, Hoover, Dischord ρε κάποια πράγματα δεν ξεπερνιούνται... Το παρελθόν χτυπούσε τόσο δυνατά που κόντεψε να μου γκρεμίσει την πόρτα...
Και πάμε και στα άσχετα... 

• 20th Century Boys, Locke & Key, Wet Moon, American Vampire, 2000AD μέχρι να ξεράσω, δε συνέβη εννοείται, Madman, Blame!, House of Mystery, DMZ, Judge Dredd Megazine, Tank Girl τη νέα Martin εποχή, Hellblazer ξανά απ' την αρχή, Greek Street, I, Zombie, Godland, άπειρες αποτυχημένες προσπάθειες να διαβάσω σουπερήρωες, comics ρε μουνιά...
• Σιχάθηκα το indiefuck, για πλάκα το είχα βάλει στην αρχή,  όλως παραδόξως είχε αρχίσει να αποκτάει μια "δύναμη", τα ονόματα το έχουν αυτό και για να περισώσω ένα μέρος της όποιας καλλιτεχνικής μου ακεραιότητάς,  να συνεχίσω να γράφω ό,τι και όπως μου καυλώσει δηλαδή, το σκότωσα...  Καλά ξεκουμπίδια, λοιπόν...
• Έκανα μια απελπισμένη προσπάθεια να το κλείσω (το διάλειμμα του Νοεμβρίου ήταν ακριβώς αυτό), συνειδητοποίησα όμως ότι έχω εθιστεί σ' αυτό τον obnoxious τυπάκο και επέστρεψα.  Μου μοιάζει τρελά, βασικά. Και συνεχίζω τη μαλακία κι ας μου 'χει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι αυτό το γαμωμπλόγκ μια μέρα θα με σκοτώσει... Υπάρχουν πολλά ζώα εκεί έξω, αλλά φυσικά δεν περιμένατε εμένα να σας το πω...