Earth – Angels of Darkness, Demons Of Light 1

Κοιμήθηκα με το γκόμενο της κολλητής μου. Δεν ήταν και ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου αλλά το ήθελα. Μαλακία; Ίσως...

Τραβιόμασταν για λίγο καιρό, κρυβόμασταν μέσα σε παρέες, μέχρι να νυχτώσει αρκετά και να 'ρθει η ώρα να χωθούμε σ' ένα δωμάτιο. Μόνοι. Εγώ κι αυτός. Ήταν το μυστικό μας. Το πράγμα άρχισε αναπόφευκτα να σοβαρεύει μετά από λίγο καιρό. Έπρεπε να της το πούμε.

Δεν το πήρε και πολύ καλά. Δεν μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα. Ήταν πάντα λίγο κτητική με ό,τι είχε να κάνει με τους άντρες της. Εγώ πάλι όχι. Δε μ' ένοιαζε. Απ' την άλλη όμως δε μου 'χε συμβεί ποτέ κάτι αντίστοιχο.  Ή, πιο σωστά, δεν ήξερα αν μου είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο.

Άρχισε να φέρεται περίεργα, να φλερτάρει μπροστά στα μάτια μας, να πηδιέται με όποιον την πλησίαζε και στη συνέχεια να το βροντοφωνάζει, ο δικός μου αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να της μιλήσει. Ίσως και να μη γούσταρε να τη βλέπει με άλλους. Δεν το σκέφτηκα τότε.

Δεν είχε ξημερώσει όταν χτύπησε την πόρτα μου. Του άνοιξα ανόρεχτα. Κοιμόμουν. Ήταν ταραγμένος και, κατά τα φαινόμενα, καλυμμένος στο αίμα. Μου είπε ότι προσπάθησε να της εξηγήσει,  ότι ήμασταν ερωτευμένοι, εκείνη δεν έπαιρνε από λόγια, άρχισε να ουρλιάζει και αναγκάστηκε να τη βάλει βίαια στ' αμάξι του, να την πάει σε μια παραλία και να της ανοίξει το κεφάλι με μια πέτρα... Τον πέταξα έξω απ' το σπίτι και του είπα ότι δεν ήθελα να τον ξαναδώ.

Τη βρήκανε την ίδια μέρα. Ένας γέρος που έκανε τζόγκινγκ την εντόπισε. Όπως γίνεται στις ταινίες. Έχει περάσει ένας μήνας. Από τότε φοβάμαι να κυκλοφορήσω μόνη μου τα βράδια. Δεν έχω πάει στους μπάτσους. Ποτέ δε θα το έκανα αυτό. Για κανένα...

Ε.