Τους ανακάλυψα τυχαία... Το εξώφυλλο του δίσκου έδειχνε τόσo μα τόσο twee (1), που έπρεπε να τον αποκτήσω... Νταξ, δεν είχε γατούλια ή ποδήλατα, αλλά και πάλι... Τελικά δε μου βγήκαν και τόσο καινούρια μπάντα όσο νόμιζα... Μαλακία... Άμα έχεις μια δεκαετία στο χώρο μπαρμπαδιάζεις και μετά δεν είσαι... ε.... Twee (2)... Whatever... Μαλακία κριτήριο... Το σβήνω; Μπα...
Αυτός είναι ο τελευταίος τους δίσκος... Και ναι, είναι twee (3)... Όσο δεν πάει άλλο... Και έχω σκυλοβαρεθεί τις μπάντες που shoegazerιάζουν... Ή postrockιάζουν... Ή τέλος πάντων πλατιάζουν συνθετικά προσφέροντας ένα εμετικά αντι-εγκεφαλικό πράμα, ενώ απλά αυτό που θα ήθελαν να παίζουν πραγματικά μοιάζει αηδιαστικά με τους Belle and Sebastian, duuude... Pop... Twee (4)...
Γενικά περνάω μία twee (5) φάση τα τελευταία... ε... 24ωρα ίσως; Δεν μπορώ να ξεκολλήσω... Με τίποτα όμως ρε... Twee (6) As Fuck...
Είπα ότι είναι από το Σαν Φραντζίσκο; Όχι; Με ξενέρωσε λίγο στην αρχή αυτό... Ως κρυφός αντιεξουσιαστοαναρχοεξωκοινοβουλευτικοαριστερός ξενερώνω με οποιαδήποτε άλλη πόλη πλην της (ταράμ ταράμ) Νέας Υόρκης... Πρωτότυπο ε; Τι σκατά έλεγα; Α, ναι...
Είναι καλός ο δίσκος αν είσαι σε twee (7) φάση, όπως εγώ τους τελευταίους μήνες... Αν δακρύζεις δηλαδή όταν βλέπεις γατούλια, αν κάνεις ότι κοιμάσαι στα χορτάρια μέχρι να λάμψει το φλας της ψηφιακής φωτογραφικής, αν κάνεις βόλτα με το ποδήλατο στο πάρκο της γειτονιάς σου, αν φοράς μόνο πολύχρωμες κάλτσες, αν πλένεις τα δόντια σου το βράδυ και τα χέρια σου μετά το κατούρημα, αν έχεις τουλάχιστον δύο καρώ παντελόνια στη ντουλάπα σου (έχω ένα γαμώτο, το άλλο μου το κάψανε με τσιγάρο γαμώτο... γαμώτο), αν έχεις γυαλιστερά παπουτσάκια με λουράκι, δύο νούμερα μικρότερα τουλάχιστον, γιατί το 45 νούμερο δεν είναι twee (8), αν έχεις τεράστια κοκκάλινα γυαλιά ή σου αρέσει να φωτογραφίζεσαι με γυναικεία (νταξ έχω κανονικού μεγέθους κοκκάλινα γυαλιά, κάπως έπρεπε να το σώσω), αν σ' αρέσουν τα γατούλια γατούλια γατουουουουουλιαααα... Τότε είσαι twee (9) και άμα είσαι 30 πρέπει πραγματικά να σκεφτείς τι σκατά έχει πάει λάθος με τη ζωή σου...
Γαμώ τους twee (10 - μ' αρέσουν τα στρογγυλά νούμερα, οι πρώτοι αριθμοί με φοβίζουν, βέβαια για να νιώθω την παγωμένη ανάσα ενός πρώτου αριθμού θα έπρεπε να σταματήσω κάπου στο twee (11) - γαμώτο - (7) σκατά) δίσκους... Όχι, γαμώ τους δίσκους.
Μέχρι και το χρώμα που έγραψες είναι twee (12) , ωραίος δίσκος για τζόβενα πιστεύω μπάρμπα .
ΑπάντησηΔιαγραφήξεκιναω τη συμμετοχη μου στο σοσιαλιστικο-πολυμετοχικο-πρασινο-twee(οτι και αν σημαινει αυτο)blog σου με την ανακοινωση οτι και οι φακ μπατονς ειναι shoegazers!yeahhhhhh!
ΑπάντησηΔιαγραφή