Κριτική...

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κριτική είναι μακράν ασφαλέστερη της δημιουργίας... Κράζεις, εκθειάζεις, δεν έχει καμία σημασία εν τέλει... Αυτό που μένει είναι το πόνημα στο οποίο αναφέρεσαι... Δύο καταστάσεις παίζουνε:
1. Δεν υπάρχει καμία μα καμία περίπτωση να το χαντακώσεις αρκετά ώστε κανείς να μην το αγοράσει (κατεβάσει πλέον).
2. Δεν υπάρχει επίσης καμία μα καμία περίπτωση να μην παίζει ακόμα ένας "κριτικός" σαν και του λόγου σου εκεί έξω που θα το γουστάρει (τουλάχιστον)...

Επομένως, ποιος ο λόγος να κριτικάρεις ακριβώς; Ε; Έτσι, για να μάθουν οι μαλάκες εκεί έξω την άποψή σου; Για να τους γλιτώσεις από μία ενδεχόμενη "κακή" αγορά; Υπάρχει άραγε αυτός ο λόγος από τη στιγμή και μετά που κανείς δεν αγοράζει πια (εκτός βέβαια από την ακόμα πιο ηλίθια σέχτα από τους κριτικούς, τους djs); Επειδή απλά και μόνο "όσα δε φτάνει η αλεπού...";

Φαντάζομαι πρόκειται για ένα συνονθύλευμα των παραπάνω... Ή απλά είσαι μαλάκας.

Κακά τα ψέματα, εδώ στη μπανανία στερούμαστε αυτό που κάποιος θα χαρακτήριζε "ροκ σταρ", ώστε να ασχολούνται οι κριτικοί... Και λόγω αυτής της έλλειψης, οι εν λόγω τύποι, αποφάσισαν να αναλάβουν τον εν λόγω ρόλο... Μαλακωδώς σκεπτόμενοι, προφανώς... Ούτως ή άλλως είναι απείρως ευκολότερο να κριτικάρεις από το να κάνεις πραγματικά κάτι.

Εγώ δεν κάνω κριτική, βέβαια. Εγώ καντήλια κατεβάζω. Ή γράφω την αυτοβιογραφία μου. Και όποιου του πέρασε απ' το μυαλό αυτή η μαλακία να πάει να γαμηθεί. Όχι, δεν είναι ευχή αυτό, μην παρηγοριέσαι...