18/2/11

The Joy Formidable - The Big Roar

Old School. Αυτό. Φαντάζομαι όλοι έχετε καταλάβει τι θ' ακολουθήσει έτσι; Χαίρομαι. Λοιπόν, όσοι με γερά στομάχια όπως παραμείνατε, οι υπόλοιποι μπορούν να πάρουν τα βουνά, τ' αρχίδια μου, τον πούλο, χέστηκα. 
Θυμάστε ρε αυτή τη φάση, τη Britpop; Που  μόνο οι αγγλάρες στις κωλοφυλλάδες τους και τα φοιτητόνια που γυρνούσαν να πάνε στρατό μετά από μεταπτυχιακό στο βρωμόνησο αποκαλούσαν indie; Χαίρομαι. Μόλις επέστρεψε. Το ξέρω ότι δεν αρκεί ένας δίσκος να φέρει την άνοιξη, αλλά μπορώ παρόλα αυτά να ελπίζω; Ευχαριστώ. 
Λοιπόν, για φέτος θέλω επανασύνδεση των Elastica, Sleeper, LushEchobelly, Kenickie, Dubstar, ένα φεστιβάλ για πάρτη τους το οποίο θα ανοίγουν οι K's Choice για το kitsch της υπόθεσης... Για να φεύγουν οι πρώτες μπύρες στο stage, ξέρω 'γω... Ανθρώπινη ασπίδα... Όσο το δυνατόν περισσότερα drugs για το κοινό για να υπομείνουν το αίσχος της υπόκρουσης, υποχρεωτικό γυμνισμό, ώστε το αποτέλεσμα κάθε νύχτας να είναι μία τεράστια παρτούζα. Όχι προφυλακτικά και μαλακίες, pure φάση, ο καθένας μπορεί να φέρει τις ασθένειές του, δε με νοιάζει.
Αυτό ρε, να παίζουν κοριτσάκια πάνω, νταξ, λίγο μεγαλύτερα τώρα πια, κι από κάτω το πιο απίστευτο γαμήσι που 'χει δει η υφήλιος... Γιατί; Γιατί πρέπει επιτέλους να επιτευχθεί έστω και ετεροχρονισμένα το επίπεδο coolness που πραγματικά τους άξιζε τότε. Γιατί δεν έπρεπε να ντρέπομαι για την NME που είχα αγοράσει με τη Justine στο εξώφυλλο και μάλιστα απολογήθηκα σε φίλο που με ρώτησε γιατί αγόρασα το έγχρωμο κωλόχαρτο "εεεεε, έχει μια παράγραφο κάπου γι' αυτή την καινούρια μπάντα, τους Mogwai"...
Και στην τελική, έχω ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό τι μου συμβαίνει όταν βλέπω κοριτσάκια με φορέματα... Και κιθάρες! Όχι μόνο φορέματα, και κιθάρες, δεν είμαι τόσο ανώμαλος... Χεχ... Ναι... Τέλος πάντων. Η ποιότητα δεν έχει σχέση όταν υπάρχουν όσα προανέφερα. Αλλιώς δεν παίζει να γούσταρα ποτέ τις Dum Dum Girls... Θα τις βάλω κι αυτές στο φεστιβάλ, σε περίπτωση που αντιμετωπίσει κανείς κανα πρόβλημα με τη στύση του.
Στην Ουαλία είναι πίσω ρε... Είναι στα '90s. Και φοράνε φορέματα κι έχουν και χαλασμένες Stratocaster. Λέω να μετακομίσω...
       

9 σχόλια:

  1. "εεεεε, έχει μια παράγραφο κάπου γι' αυτή την καινούρια μπάντα, τους Mogwai"...
    αχαχαχα...δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ για τα "blur are shite" μπλουζάκια που μοιράζανε στις συναυλίες τους...
    ένα stage με marion-strangelove-suede να προσθέσουμε παρακαλώ...για τους πιο ρομαντικούς με τα μαύρα ρούχα και το ξεφτισμένο από τα δάκρυα eyeliner...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι ρε! Oasis Were Shite! Και οι Mogwai εδώ που τα λέμε δεν απέδωσαν τα προσδοκόμενα...
    Θέλω "The scene that celebrates itself" ξανά ΤΩΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χμμμ...τώρα με το τελευταίο με πας λίγο πιο μακρυά..στα θεμέλια της britpop...αρχές 90's με dreampop και shoegaze...όχι οτι έχω μνήμες από αυτή την σκηνή...μικρό παιδί ήμουνα..2-3 χρόνων....στο βικιπιντια το διάβασα μου φαίνεται...
    οι mogwai και μόνο για το young team are o.k in my book...αλλά είναι αλήθεια πως δεν απέδωσαν τα προσδοκόμενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όντως καλοί οι "A Thousand Beautiful Women".Τους είδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όχι ρε... Έμπλεξα, γάματα... Έχεις μέηλ ρε συ; Θέλω να σου στείλω κατιτίς... Εγώ έχω το trannyshaman@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ρε μη βάζετε χύμα έτσι τα μέηλ σας. Αν κάποιος ηταν πραγματικά σατανικός θα σας έγραφε σε spam list για σουηδικούς μεγεθυντές πέους, βιάγκρα κλπ. Άν ηταν πραγματικά σατανικός.. μουαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαχαχαχαχα...κάποιον θα έχεις στο μυαλό σου για να τα λες αυτά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή