23/6/10

Wild Moccasins - Skin Collision Past

Twee απ' το Τέξας... Το αγαπημένο μου ανέκδοτο...
Οι εν λόγω δεν είναι twee με την καμία, tweeζουν επικίνδυνα, αλλά δεν είναι... 
Νταξ, είμαι τρελά προκατειλημμένος με τους αμερικανοσκατίβλαχους, θεωρώ ότι πέρα από country σκατά και post-prog-metal μαλακίες είναι ανίκανοι να βγάλουν κάτι αυθεντικό, κάτι σε φάση pop, αλλά ιδιαίτερο... Μια φλωριά με χαρακτήρα, τέλος πάντων...
Αυτούς εδώ μου τους έσπρωξε η arrostia, με τη μία φυσικά, πριν τους τσεκάρω καν, ρώτησα την καταγωγή τους... Ή μάλλον δε ρώτησα, είπα κάτι σε φάση "δε νομίζω να 'ναι από κανα γαμημένο Τέξας;"... Και ήταν... "Πώς στον πούτσο θα το ακούσω τώρα;" (αναρωτήθηκα)...
Πέρασε καμιά βδομάδα που αρνιόμουν πεισματικά να το βάλω να παίξει, τελικά το έκανα... Πολλές οι ερωτήσεις "τους τσέκαρες; Δε γαμάνε;"... Πίεση, άγχος... Τελικά, δεν μπορώ να πω ότι με χάλασε...
Είναι γαμάτη μπάντα, βασικά, το εννοώ... Εκτός απ' το σύνολο της δισκογραφίας της Sarah, έχουν αφομοιώσει και τους Smiths τους και τη britpop τους, διατηρώντας παράλληλα την εφηβική αμερικανιά στις φωνές, προσφέροντας τελικά ένα πολύ ελκυστικό αποτέλεσμα...
Και ρε πούστη, δαγκώνομαι όσο γράφω αυτές τις γραμμές, δεν παίζει εγώ να έχω άδικο (αν και τελευταία πέφτω συνεχώς έξω σε οποιαδήποτε πρόβλεψη και σ' αυτές με αποδόσεις της πούτσας, τίποτα - η ζωή είναι υπέροχη όταν είσαι εγώ), οι τεξανοί είναι απόγονοι ρομαντικών σχέσεων μεταξύ ανθρώπων και βουβαλιών, ανίερα τέκνα εθιστικής κτηνοβασίας, όλοι το ξέρουν αυτό, δεν μπορεί να με εντυπωσιάσει και μάλιστα θετικά κάτι από 'κει, έλα όμως που αυτούς τους γουστάρω... Έχω πέσει απ' τα σύννεφα, κοινώς... 
Όλα τα κομμάτια του δίσκου θα μπορούσαν να είναι 7'' με τη σφραγίδα της Rough Trade, κουνάω το κεφάλι, αλλά δεν μπορώ να το ξεπεράσω, περιμένω από στιγμή σε στιγμή να σκάσει κανα μπάντζο, καμια μαλακισμένη κιθάρα με slide, αυτή που την ακουμπάνε στα πόδια και κάνει αυτό το εκνευριστικό τουιιιιιινγκ - τουάαααααανγκ όλη την ώρα, αλλά δεν... Δε σκάνε... 
Τι να πω ρε πούστη... Αισθάνομαι τη δεξιά εγκεφαλική χώρα να μην ανταποκρίνεται από το σοκ που έχω φάει... Ας το βάλω να ξαναπαίξει...

6 σχόλια:

  1. η αλήθεια είναι πως δεν με "έπεισαν" και πολύ οι Wild Moccasins αλλά με έπεισες να τους δώσω μία ακόμα ακρόαση...

    υγ: για τους άλλους τους "άγριους" τι έχεις να πεις? και μιλάω για τους Wild Nothing και το Gemini που ίσως να είναι και το pop album της χρονιάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παίζει και να είναι, ναι... Μετά τους Allo Darlin', σαφώς (κράξε με αν θες, έχω κολλήσει, νοσώ)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δισκάρα, είναι το κόλλημα το καλοκαιρινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπαααα... Φτιάχνω τα fangs μου εδώ και δυο μέρες και ζω υπό καθεστώς ανείπωτου πόνου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. E tote na sou pw oti htan apo tis kalyteres pou exw paei.Eixe foverh energeia me kosmo pou o mesos oros hlikias htan 40plus ALLA olws paradoksws xoreve oso mporouse giati htan full gemato kai o xwros periorismenos.Egw eliwsa ston xoro.Sto telos ena Gagarin xorophdage oloklhro kai fygame oloi me ena xamogelo karfwmeno san vlakes.Na shmeiwsw oti anoiksan thn synavlia oi Deus Ex Machina pou eipane to poihma tous kala opws panta.O Jello akmaiotatos (pou thn vrhskei tosh energeia paramenei aporias aksio)einai o politikos logos anagomenos se texnh.Megas magos!Xarika pragmatika pou phga.Oso gia sena...kala ksemperdemata.

    ΑπάντησηΔιαγραφή