Η πρώτη μέρα κύλησε ομαλά, με το performance της Peaches να είναι το απόλυτο highlight... Πως στον πούτσο άλλαζε ενδυμασία τόσο γρήγορα θα παραμείνει μυστήριο... Οι Get Well Soon με κούρασαν, πολύ "alternative rock" για τα γούστα μου και η διασκευή τους στο "Born Slippy" (αυτό δεν ήταν;) ήταν τουλάχιστον περιττή... Οι Aethenor ψιλογαμήσανε, τους το αναγνωρίζω, από το Matt Elliott έφυγα τρέχοντας, δεν τον γουστάρω στη folk περίοδό του, λυπάμαι, οι Fuck Buttons ήταν νταξ φάση...
Για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό ξέπλυνα τα σωθικά μου με Gin Tonic, γαμώ φάση, αν και γίνομαι πολύ "τρυφερός" όταν κομματιάζομαι, χίππης φάση, αγαπάω όλο τον κόσμο κι έτσι, τουλάχιστον τα κενά μνήμης μ' έχουν εγκαταλείψει, αγαπημένες μου νέες γνωριμίες μη με παρεξηγήσετε, η σωματική σας ακεραιότητα κινδυνεύει ακόμα όταν είμαι ξεμέθυστος...
Η δεύτερη μέρα, με όλες τις κούφιες (ευτυχώς) απειλές για βροχή, εξελίχθηκε επίσης ομαλά, λίγο άραξα στους Modrec, τους βαριέμαι αφόρητα, καλοί μουσικοί, περίπλοκες συνθέσεις, αλλά ευχαριστώ δε θα πάρω, οι Hot Chip απ' την άλλη, αν και τους δίσκους τους τους σιχαίνομαι επιεικώς, live ήταν τουλάχιστον καταπληκτικοί, προφανώς δεν είδα όλο το σετ τους γιατί στο δίπλα stage παίζανε οι...
Α Place To Bury Strangers... O λόγος που έσκασα, ήταν συγκλονιστικοί ως συνήθως, με το θόρυβο από τις κιθάρες του Oliver να μας λούζει, καταιγίδα, η βροχή που δεν ήρθε, εξαγνισμός... Κι ας ξενέρωσα λίγο με τη φάση: Παίζουμε το "I lived my life to stand in the shadow of your heart" (σ' αυτό ήταν νομίζω, γαμημένο Beefeater) - σκάνε τα drones - ταξιδεύω το βλέμμα μου στο κοινό - διαλύω την κιθάρα μου... Μα κάθε βράδυ, ρε πούστη; Το είδαμε και το χειμώνα το εργάκι... Αλλά τα ξεχνάω όλα μόνο για την εξοντωτική εκτέλεση του "Deadbeat", που μου έλιωσε τις σάρκες...
Ουσιαστικά η εμφάνισή τους σήμανε για μένα και το τέλος του Synch για φέτος, άραξα λίγο στο Laurent Garnier για socializing φάση, και την έκανα κύριος, στ' αρχίδια μου κιόλας, δεν είχα κανα ταμπελάκι press για να αναγκαστώ να το καλύψω επαρκώς... Πλέρωσα και γούσταρα και το ίδιο θα κάνω και του χρόνου...
Σημείωση: Ειδική μνεία πρέπει να δοθεί στο γεγονός ότι άρχισα σιγά σιγά να ξεδιαλύνω το μυστήριο πίσω από την πιο ενδιαφέρουσα μπάντα αυτή τη στιγμή στη χώρα, τους A Thousand Beautiful Women... Γνωρίστηκα με τον κιθαρίστα τους, ο οποίος από μια Telecaster των διακοσίων πενήντα ευρώ καταφέρνει να βγάλει τους πιο μαγικούς ήχους ever... Ασύλληπτα σύγχρονος ήχος, Not Not Fun κατάσταση, τέχνη όσο δεν πάει, καύλα κυριολεκτική, σε χτυπάει σωματικά αυτό που κάνουν, μου έχουνε γαμήσει τον εγκέφαλο και φυσικά θα γράψω ξανά και ξανά γι' αυτούς... Ω ναι...
πες τα γαμώ τη φελέκα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαλυμένα έγχορδα ta life ρε...
ΑπάντησηΔιαγραφήhot chip αγάπησα κι εγώ παράφορα χθες. ίσως το μόνο live που θα θυμάμαι από αυτό το synch. και οι fuck buttons πολύ δυνατοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα την πω την αμαρτία μου, από τους a place to bury strangers είχα μεγάλες προσδοκίες (το χειμώνα δεν μπόρεσα να τους δω) που δεν δικαιώθηκαν.
" αν και γίνομαι πολύ "τρυφερός" όταν κομματιάζομαι, χίππης φάση, αγαπάω όλο τον κόσμο κι έτσι "
ΑπάντησηΔιαγραφήok...
Το σίνκ είναι φεστιβάλ της πλάκας. Μάλλον ούτε φεστιβάλ δεν είναι. Σκέτο της πλάκας. Κι αν δεν γινόταν και στο γκάζι ούτε οι μισοί δεν θα πάταγαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα άμοιρα γκρουπίδια που μαζεύει και μας τα πασάρουν και ως προχω-ψαγμενο-κλπ, είναι χειρότερα κι απ' τους τυχάρπαστους ''ηθοποιούς'' των σύγχρονων ελληνικών σήριαλ. Αυτοί τουλάχιστον μετά από μια ''επιτυχία'' κάπου ίσως τους ξαναδείς σε αηδία επίσης, αλλά λέμε τώρα). Τα τσουτσέκια του σινκ ούτε οι καθρέφτες τους... Σκας τις εβδομηντάρες για να ακούσεις κατσαρόλια...
Και φυσικά διοργανώνεται στα πλάισια του φεστιβάλ αθηνών. Παίρνεις τηλέφωνο για ίνφο και ούτε πού γίνεται δεν ξέρουν να σου πουν, όχι γκρουπ, μέρες, ώρες κλπ...
Εξαίρεση οι APTBS (απορώ πώς ήρθαν εκεί, κι ενώ είχαν ήδη έρθει τον χειμώνα).
Σόρυ μαν. Ή σκόρπιονς ή σινκ δλδ; Ρε τι έχουμε πάθει...
Δεν ξέρω ρε συ, δεν έχεις άδικο σε όλα τα σημεία που θίγεις, μη λέμε και μαλακίες, αλλά στο συνκ πάντα θα έχεις κάτι να δεις, θα είναι του "τώρα" και θα γαμάει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι Λαύριο πάντως είχε κόσμο, και προσωπικά γούσταρα και περισσότερο το χώρο...
στους Get Well Soon και τη διασκευή έλιωσα στο γέλιο, η γκόμενα με το βιολάκι ήταν αγνό χρυσάφι
ΑπάντησηΔιαγραφήi second the rest
χαλαρωσε south of the river.τα τελευταια 3 χρονια στην αθηνα γινονται τοσα λαιβ που δεν σου φτανει το μηνιατικο να τα παρακολουθησεις.αν βεβαια τα ενδιαφεροντα σου κινουνται σε ολο τα φασμα και οχι σε 5-10 μπαντες.το σινκ ειναι μικρογραφια μεγαλων φεστιβαλ αλλα και εκει πριμαβερα που ειναι και προσφατο η οτιδηποτε καποια λιγα θα τραβηξουν τον πολυ κοσμο και θα υπαρχει μεγαλος αριθμος απο φιλερς με την καλη και κακη εννοια.καποια μετα απο λιγο καιρο γινονται μεγαλα και καποια εξαφανιζονται.so what?εν καταλαβαινω τι θες ναδεις στο σινκ.και προσωπικα τα τελευταια χρονια εχουμε δει σουπερ ονοματα που ειναι νουμερο 1 παντου.απο mulatou,tony allen,holy fuck,hot chip κλπ .δεν χρειαζεται να αναφερω αλλα.το σινκ καρααξιζει τα λεφτα του.και πλεον εχουμε χορτασει και δεινοσαυρους -με την καλη εννοια και εντελως hype-βλ bios .γενικα ολα μεσα.για το επιπεδο και την κουλτουρα μας τη μουσικη ισως περισσοτερο απο οτι μπορουμε να σηκωσουμε.και το σχολιο αν δεν γινοταν στο γκαζι?τι σημαινει?να το κανουμε 100χμ απο αθηνα να δουμε ποιος θα ερθει?ειναι λογικη αυτη?φυσικα γκαζι ωστε να μπορει ο καθενας να εμφανιστει.και εγω γουσταρα λαυριο btw.και επισης μεταξυ σκορπιονσ και σινκ υπαρχει μια αβυσσος την οποια μαλλον εχεις χασει.
ΑπάντησηΔιαγραφήpasqual
Pasqual, κατ' αρχάς εγώ δεν αναφέρθηκα επί προσωπικού σε κανέναν, ούτε για τον ίδιο ούτε για τα γούστα του. Την άποψή μου για το φεστιβάλ εξέφρασα μετά από αρκετές φορές παρών σε αυτό. Πρώτο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέυτερον, το ''ή Σκόρπιονς ή Σίνκ'' ήταν τελείως σημειολογικό.
Τρίτον, με μια ενδεχόμενη φευγαλέα επίσκεψη στο μπλογκ μου (εφόσον δεν γνωριζόμαστε προσωπικά) θα έβλεπες αν έχω χάσει την όποια άβυσσο μεταξύ Σκόρπιονς και σίνκ, που μπορεί και να υπάρχει ή/και να την έχω χάσει καθώς είναι αδύνατον να τα παρακολουθεί κανείς όλα και μοιραία επικεντρώνεται σε ό,τι τον ελκύει περισσότερο, αλλά δεν νομίζω.
Τέταρτον, ας μη γινόταν στο γκάζι που πας με το μετρό και ακόμα και να βαρεθείς χτυπάς και κανά δυο ποτάκια οπότε δεν πάει και στράφι το βράδυ σου, και θα βλέπαμε τι θα μάζευε ΠΛΕΟΝ το σινκ.
Πέμπτον και σπουδαιότερο: Το πρόβλημα το ανέφερες ήδη: ''Γενικά, όλα μέσα''. Ελπίζω, σε μερικούς μήνες έως ελάχιστα χρόνια που από όλους αυτούς του σινκ δεν θα θυμάσαι όχι τραγούδι, όχι άλμπουμ, αλλά ούτε τα ονόματά τους, να καταλάβεις ότι το ''γενικά, όλα μέσα'' δεν είναι και δεν ήταν ποτέ λύση.
Καλό καλοκαίρι.
ενταξει η αναφορα μου στην τελευταια γραμμη εγινε απλα για να δωσεις απαντηση.τσεκαροντας το μπλογκ σου θα περασω σε προσωπικες επιθεσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήγια το σημειολογικο σου διλημμα σχολιαζω οτι πραγματικα τα τελευταια χρονια δεν υφισταται οπως παλιοτερα τετοιο πραγμα.νομιζω οτι δεν παιζει πλεον η φαση -ας παω σε αυτο το λαιβ αφου δεν γινεται κατι αλλο.οποτε αναφεροντας το δεν καταλαβαινω ποιο ειναι το ποιντ.ποιος μπαινει σε αυτο το διλημμα.
με το γκαζι επιμενω οτι ολα τα φεστιβαλ τα οποια δεν θα εχουν σουπερ μεγαλα ονοματα-και αρκετα απο αυτα- γινονται οσο το δυνατον πιο κοντα η μεσα στις πολεις.υπαρχει λογος να ξενιτευομαστε για να δουμε φεστ?γιατι?ειναι αποδειξη της δυναμης του φεστ?δεν εχει νοημα.
τελος το ολα μεσα αναφερεται στις επιλογες συναυλιων και στους χωρους.αυτος ο ψιλοαχταρμας απο μεγαρο και χαφ νοουτ μεχρι κ44 και ροντεο κατα τη γνωμη μου καλο κανει.ενταξει θα μπλεχτει ετεροκλητο κοινο που μπορει να κουρασει αλλα μουσικα μπορεις να καταληξεις σε αυτα που γουσταρεις.και επιπλεον δεν ειναι δυνατον να κανεις φεστ που θα φερει ονοματα που θα κανουν θεμα σε ενα η δεκα χρονια.καποια αξιζουν τωρα,καποια ποτε,καποια θα τα γουσταρεις για χρονια.ι am ok with that.
αυτα.
καλο καλοκαιρικαι σε σενα.
pasqual