Crystal Stilts - Shattered Shine

Το πιο μαλακισμενο ρεφραίν που άκουσα όλη τη χρονιά... Ένα "Sha...Sha...Sha...." σα μάντρα ένα πράμα. Κι όταν λέμε μάντρα εννοούμε mantra, καθυστερημένοι. Αλλά δεν την ακούς λέγοντας "Sha...Sha...Sha...." όλη την ώρα. Ιδίως όταν η υπόκρουση είναι κάτι τελείως αίσχος κιθάρες κι εσύ τραγουδάς σαν κοιμισμένος... Που είναι πολύ χειρότερο από το να τραγουδάς σα μεθυσμένος, μαστουρωμένος κλπ...

Και στην τελική, μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί στο διάολο πρέπει να γουστάρω αυτή την τελειωμένη Νεοϋορκέζικη post-punk φάση; Επειδή χάσανε το τρένο στα '80s αυτοί οι βλάκες πρέπει να τους λουστώ σήμερα; Δε γουστάρω, ρε μαλάκα, πάρτους από 'δω. Νταξ οι Interpol, αλλά φτάνει. ΦΤΑΝΕΙ ΛΕΜΕ! Και όλο αυτό το lo-fi ύφος... Δεν ψόφησε κάπου το '97; Ψόφησε. Αλήθεια. Υπάρχει κάποιος λόγος που πρέπει να το υφίσταμαι 12 χρόνια μετά; Δεν υπάρχει. Αλήθεια.

Ακούω Dirty Projectors για Νεοϋορκέζικη πρωτοπορία.

Αυτή η δήλωση με έκανε λίγο πιο χαρούμενο. Μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε για να εντυπωσιάσετε τους καθυστερημένους φίλους σας. Δε θέλω λεφτά.