Η κυρία Σκατό και Καρπούζι...

Επέστρεψα... Είναι γεγονός, οι διακοπές έλαβαν τέλος. Αρχίδια τεραστίων διαστάσεων. Δε γαμιέται, ξεκουράστηκα τηρουμένων των αναλογιών, επέστρεψα με μια κάποια σχετική όρεξη για δημιουργία, μαλακία φάση. Μαλακία που επέστρεψα... Για δεκαπέντε μόλις μέρες οι ρυθμοί μιας επαρχίας που είχα αφήσει πολλά χρόνια πίσω μου με συνεπήραν ξανά, άρχισα να σκέφτομαι διάφορα, αλλά πριν ολοκληρωθεί οτιδήποτε, πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση, μπήκα στο καράβι και να 'μαι. Ξενερωμένος γάματα, αλλά τι να κάνεις... Μου 'χε ψιλολήψει η φάση εδώ, κακά τα ψέματα, είχα αποκαλωδιωθεί εντελώς, πλήρης αποχή λέμε, αλλά με το που έκατσα στη σκατο-οθόνη του λάπτοπ, αισθάνθηκα σα να μην έφυγα ποτέ... Ο σιχαμένος χειμώνας με παίρνει μάτι απ' τη γωνία και, όχι, δεν είναι ακόμα καλοκαίρι, όχι για μένα...
Αρχίδια... Καλωσήρθα...