Τελευταίο review πριν την αλλαγή του χρόνου... Ακολουθεί η πρώτη "ανασκόπηση" που κάνω στη ζωή μου και άντε γεια 2009. Όπως είναι αναμενόμενο, φαντάζομαι, δυσκολεύομαι ν' αποχαιρετήσω τη χρονιά βρίζοντας... Γι' αυτό παρακάτω, θα παρουσιάσω κάτι καλό... Ω, ναι...Δεν ξέρω τι έχει παιχτεί με τη Φιλαδέλφεια τελευταία, βασικά, όχι, ας πούμε απλά ότι είναι η 2η καλή μπάντα απ' αυτή την κωλοτρυπίδα του διαβόλου που ακούω και γουστάρω... Είναι και σε φάση ηλεκτρονική, λίγες κιθάρες, γαμημένα beats, πουτάνα όλα... Α, ναι.. Η 1η είναι οι Cold Cave.
Τούτοι 'δω, ήξερα ότι θα μ' αρέσουν όταν διάβασα κάπου ότι ο προηγούμενος δίσκος τους ήταν σαν η DFA να έκανε την παραγωγή μιας συνεργασίας Royal Trux και Mouse On Mars... Μία από τις δύο μπάντες τυγχάνει να είναι η αγαπημένη μου, επομένως...
Σε φάσεις φέρνουν στο μυαλό τους !!!, με τις disco-funk ψυχώσεις τους, αλλά ταυτόχρονα μέσα στο clubbers' delight του όλου χώνουν και krautίλες, έτσι για να γαμήσουν τα μουστάκια του indie ακροατή... Και ό,τι να 'ναι, fucked up, γάμησέ τα πνευστά, '80s αναλογικά πληκτροφόρα, μαλάκα φέτος όλο με σύνθια αρρωσταίνω, και tweeλες, αλλά αυτό έπαιζε και πέρσι, είμαι κατά βάση guitar lover, αλλά δεν ξέρω, το '09 ήθελε να με κάνει να σηκωθώ επιτέλους απ' τη γαμημένη καρέκλα και να κουνήσω τον, εξίσου ποθητό κι απ' τα δύο φύλα, κώλο μου. Τώρα, αν το κατάφερε; Κατά ένα μέρος ναι.
Δύσκολος δίσκος... Θέλει το χρόνο του, παρότι σε ξεσηκώνει εύκολα... Πάσχει και από μια κρίση ταυτότητας, όπως και ό,τι γουστάρω τελευταία, όπως κι εγώ ίσως, που είμαι με το ένα πόδι στο κατώφλι της εξαναγκασμένης ωριμότητας και με το άλλο στο τελευταίο σκαλοπάτι των αυθόρμητα εφηβικών αντιδράσεων. Έτσι και οι Pink Skull, από τη μία τέρμα avant κι απ' την άλλη ανώριμα χορευτικοί.
Και το πιο γαμάτο; Έχει κυκλοφορήσει μόνο σε LP και mp3!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου