Ας μιλήσουμε για τέχνη... Οι Twilight Sad είναι τέχνη...
Είναι σαφές ότι με αυτή τη νέα σκοτσέζικη φάση (αυτούς, τους Frightened Rabbit και τους We Were Promised Jetpacks) έχω κολλήσει άσχημα. Άρα δεν μπορώ να είμαι υποκειμενικός. Θα είμαι λοιπόν αντικειμενικός. Και δεν υπάρχει κανένα απολύτως λάθος στις προηγούμενες δύο προτάσεις.
Αντικειμενικά, οι τρεις αυτές μπάντες κάνουν κάτι οικείο, αλλά συνάμα ξεχωριστό.
Είχα ν' ακούσω κάτι τόσο θεσπέσιο από 'κει πάνω από την εποχή των Prolapse... Οι οποίοι μου λείπουν απίστευτα...
Ίσως τελικά να φταίει η βαριά σκοτσέζικη προφορά. Ίσως και να μη φταίει αυτό. Ίσως, μετά από πολύ καιρό να έχουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον στ' αυτιά μας. Το οποίο ταυτόχρονα αποτελεί πρόκληση και για τον εγκέφαλό μας... Όσοι από μας διαθέτουμε τέλος πάντων... Ίσως...
συμφωνώ απόλυτα
ΑπάντησηΔιαγραφήprolapse τεράστια μπάντα. το italian flag είναι ο πιο αδικημένος δίσκος στην ιστορία των αδικημένων δίσκων. για τους twilight sad έχω πάντως τις επιφυλάξεις μου... πάντως ναι, η σκωτζέζικη προφορά είναι μεγάλη καύλα. για άκου αυτό: http://spiralups.blogspot.com/2009/03/varius-rduction-ft-gerry-itchell-he.html
ΑπάντησηΔιαγραφήA! είσαι ο άνθρωπός μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήAhoy! ;)
ksexnas oti evgale i chemical underground, variemai na aparithmisw onomata
ΑπάντησηΔιαγραφή