Lucky Soul - A Coming of Age

- Σήμερα κοντά μας έχουμε το Δρα Indiefuck, για να μοιραστεί μαζί μας κάποια ψήγματα της σοφίας του σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις. Δρ, μπορούμε να μιλάμε στον ενικό, φαντάζομαι;
- Αισθάνομαι πιο άνετα με τον πληθυντικό.
- Μάλιστα... Σας καλέσαμε σήμερα, Δρ, για να μας αναλύσετε κάποιες κοινωνικές έννοιες, απ' αυτές που επαρκέστατα αναλύσατε στη διατριβή σας... Θα θέλατε να ξεκινήσουμε;
- Ναι μωρέ, όσο ρουφούσαμε σαμπάνιες στα παρασκήνια μου είπες ότι θα 'θελες να μάθεις τα πάντα περί "μαγκιάς" κάνω λάθος;
- Θα παρακαλούσα να μου απευθύνετε το λόγο στον πληθυντικό...
- Και ποιος είσαι 'συ, ρε μαλάκα, άντε και γαμήσου, λοιπόν, "Μαγκιά" είναι μια στάση ζωής, κατά βάση ανδρική πατέντα, ξεπερασμένη στην εποχή μας...
- Εεεεεε... Να σας διακο...
- Σκάσε ρε τρόμπα, τι έλεγα; Α ναι, στην καθομιλουμένη η εν λόγω έννοια συνοδεύεται από λέξεις όπως "κλανιά", "κώλο" και "φινιστρίνι" ενώ την ηχητική υπόκρουση παρέχουν μπάντες όπως Manowar, Iron Maiden, Pearl Jam για τους "μάγκες" που βγάλανε Γυμνάσιο, Judas Priest για τους "μάγκες" που γουστάρουνε κωλοδάχτυλο όταν γαμάνε, Cro-Mags για τους αθεράπευτα βλάκες "μάγκες" και οτιδήποτε περιέχει "ροκιά", έχει και "μαγκιά" εν ολίγοις. Οι συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπου έχουν την τάση να σνομπάρουν οποιοδήποτε είδος μουσικής δεν περιέχει μια κάποια χαρακτηριστική "σκλεράδα" επικαλούμενοι συχνότατα τη "φλωριά" των συνθετών...
- Ας βάλουμε μια άνω τελεία...
- Να τη βάλεις στον κώλο σου, δεν τελείωσα... Το τσιγάρο επιτρέπεται;
- Στον αέρα;!;! Εεεεε, όχι...
- Στ' αρχίδια μου, τ' ανάβω, ο "μάγκας", που λες, στερείται δημιουργικότητας, εκτός από τον τρόπο που τσαμπουκαλεύεται, είναι μονίμως "μπλεγμένος" κάπου, μένει με τους γονείς του κι ας πλησιάζει τα 40, τα βρακιά του, μπορεί να είναι πολύχρωμα, αλλά οι αποχρώσεις που δεσπόζουν είναι αυτές του κίτρινου και του καφέ, δε γαμάει, επαναλαμβάνω , δε γαμάει, όσες φορές και να πει ότι το κάνει, μην τον πιστέψετε, γι' αυτό και η μοναδική του απόλαυση στο αίσχος που αποκαλεί "ζωή" είναι η επιβολή της ισχύος του στους "φλώρους"...
- Και αυτομάτως περνάμε στο δεύτερο σκέλος της συζήτησής μας...
- Σωστά μιλάς, μπούμπη, ο "φλώρος", λοιπόν, είναι έξυπνος, καλλιεργημένος, προτιμά τη βρετανική πλευρά της μουσικής, γιατί, πάνω απ' όλα έχει αυτογνωσία και δεν ντρέπεται γι' αυτά που ακούει και, μπορεί κάθε βράδυ να γυρνά καταματωμένος στο σπίτι από τη δυσάρεστη συναναστροφή του με "μάγκες", αλλά, ένα είναι σίγουρο, πάει μαζί με το κορίτσι του υποθετικού σεναρίου που αναλύουμε...
- Μετά απ' όλα αυτά, αισθάνομαι ήδη καλύτερος άνθρωπος...
- Ναι, αυτό κάνω...
- Και τι μας επιφυλάσσετε στο μέλλον;
- Θ' ανοίγω τις συναυλίες της περιοδείας για την επανασύνδεση των SPK...
- Εεεε, κάνοντας τι ακριβώς;
- Live Blogging με το σπέρμα μου, ντυμένος Αικατερίνη της Ρωσίας...
- Και γιατί Αικατερίνη της Ρωσίας;
- Για να μη χρειαστεί να ξυριστώ... 
- Κλείνοντας, Δρ, πείτε μου αυτό: Το τελευταίο πόνημα των Lucky Soul σας άρεσε;
- Δεν περιέχει ρανίδα μαγκιάς, άρα σαφώς και το γούσταρα τέρμα...
- Τιμή μας, που σας είχαμε στην εκπομπή μας, Δρα Indiefuck...
- Εννοείται...
- Μπορώ να σας φιλήσω;
- Φίλα το μικρόφωνο, biatch!

(Τίτλοι τέλους)