Salem - King Night

... και μ' αυτούς εδώ που τ' αρχίσανε όλα, τελειώνει το "αφιέρωμα"...  Μπορώ να γίνω πιο προβλέψιμος; Όχι; Λάθος... Τέλος πάντων. Μαζί τελειώνει και το ενδιαφέρον στο Witch House... C' est la vie...

To King Night είναι το ντεμπούτο τους, μετά την κυκλοφορία εκατοντάδων χιλιάδων EP, mixtapes, tapes σκέτο κλπ κλπ, είπαν να κάνουν το μεγάλο βήμα. Και τι βήμα ήταν αυτό...

Ο δίσκος είναι αριστούργημα, δεν έχει να κάνει με το κόλλημα που τραβάω με το genre που οι κύριοι (και κυρία) δημιούργησαν, όχι, ούτε καν, απλά με το που το έβαλα να παίζει μου 'σκασε τόσο "σήμερα" στα μούτρα, που η σύγκρουση παραλίγο να αποβεί μοιραία...  Ναι ρε.

Σακατεμένα πληκτροφόρα από τα '80s, Hip Hop Beats εν αφθονία, πειραματισμός, τέχνη σαφώς, μαλάκα, όλα είναι τέλεια... Όλα είναι "σήμερα"... Τους φανταζόμουν κολλημένους στο Mtv να γυρνάνε τσιγάρα, στο σκοτάδι, ένας κουβάς με προχτεσινό τηγανητό κοτόπουλο μπροστά τους, με καναδυό κεριά, να αράζουν σε καναπέ-τασάκι και να "εμπνέονται"...
Δεν υπάρχει καν λόγος να συνεχίσω να γράφω το κείμενο. Κανένας όμως... Στην τελική το 'χετε τσεκάρει περισσότεροι απ' αυτούς που ακούσανε το Suburbs... Θα είχατε τους λόγους σας, φαντάζομαι...

Ναι... Α, ναι! Αφιερώματος τέλος... Χμμμμ... Το είπα και στην αρχή αυτό... Αφήνω, λοιπόν, τους ελαχιστόμυαλους μαλάκες να συνεχίσουν να ασχολούνται με τους Pearl Jam και δηλώνω έχοντας ελαφρά τη καρδία ότι, τηρουμένων των αναλογιών,ναι, θεωρώ ότι το βίωσα αυτό, σαν καλός πορνόγερος που ζει στην εποχή του... Εσύ; Τι έκανες εσύ;

Για μισό όμως... Τι μου έμεινε μετά από όλο αυτό; Όχι σοβαρά τώρα. Τι; Ένα είναι σίγουρο... Εκεί που οι περισσότεροι από σας θα θυμόσαστε το Witch House και θα γελάτε σε κανα χρόνο από τώρα, εγώ θα μειδιώ ελαφρώς, από ευγένεια και μόνο,  και θα σας κρύβω ότι το γουστάρω ακόμα...