4/1/12

Goodbye Sober Day...

Είμαι στο σπίτι των γονιών μου, στο παλιό μου δωμάτιο κι ακούω Mr Bungle. Στις γιορτές έχουμε την τάση να υπενθυμίζουμε ο ένας στον άλλο την ύπαρξή του. Καλά είναι...
Οι τελευταίες μέρες του '11 ήταν αφιερωμένες κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο στους παλιούς φίλους. Κάπως το καταφέρανε να χωθούν μέσα και να επιβάλλουν την παρουσία τους. Γιατί είμαι μαλάκας και ξεχνάω. Αυτό είναι το μεγαλύτερό μου πρόβλημα. Ζω αηδιαστικά για το σήμερα και παραγκωνίζω το χτες. Και το αύριο. Γιατί υποτίθεται ότι το τώρα δεν ξαναγυρνάει. Γάμησέ με δηλαδή.
Αν ξενέρωσα που έχασα κάτι μέσα στις γιορτές, ήταν το λάιβ των Mother Disobedience... Δεν μπόρεσα να πάω γιατί φρόντισα την ίδια μέρα να τρακάρω τ' αμάξι. Με κάτι τσιμέντα. Ω ναι. James Dean κατάσταση. Δεν ήμουν τύφλα ή κάτι τέτοιο, απλά αφηρημένος... Εν ολίγοις, αν περιμένεις όλο το απόγευμα να σε παραλάβει η οδική βοήθεια, δεν έχεις και πολύ όρεξη να τρέχεις μετά...
Υπέροχος τρόπος να αποχαιρετήσεις ένα γαμημένο έτος, non? Το δώρο χριστουγέννων αντί να γίνει comics, δίσκοι, ρούχα (μ' αυτή τη σειρά), έγινε φανάρια, προφυλακτήρες, βαφές. Αν είμαι καλά; Βλέπεις γραμματάκια στην οθόνη σου, σωστά; Καλά είμαι τότε.
Τώρα από πίσω παίζουν οι Retox. Γαμώ τις μπάντες... Μετά θα βάλω το split των Spitboy με Los Crudos... Και μετά Damad... Τους λατρεύω αυτούς τους δίσκους. Τους παλιούς μου. Που τώρα είναι πίσω πίσω στη δισκοθήκη. Που το Slug and Lettuce χαρακτήριζε απλά και γενικά: Punk. Ρε μουνιά.
Τέλος πάντων... Και ευχές βαριέμαι, όχι να πω, να έχω. Νταξ, σκατά ξεκινάει η πουτάνα, ως συνήθως, και βλέπουμε πως προχωράει... Για αρχή έχουμε μύτινγκ μετά τις γιορτές στην εταιριάρα και μου βρωμάει μείωση μισθών... Τι καλά...

15 σχόλια:

  1. Τι κάνουμε εμείς εδώ ρε;Θέλω να πω γαμώ τη κοινωνική απογοήτευση και τις ζωές που ΔΕ ζούμε!Δε ξέρω τι είναι χειρότερο,η εξαθλίωση κι ο καθημερινός εξευτελισμός που περνάμε η οι ζωές που δε ζούμε;Αυτές μια μέρα θα ζητήσουν εκδίκηση.Κατά κάποιο αισιόδοξο τρόπο όμως θέλω να πιστεύω πως σύντομα θα κάνουμε τέχνη με μολότοφ και πράξεις στο σύνταγμα.Να μετρηθούμε και να ΠΡΆΞΟΥΜΕ λοιπόν.Σου είπα σήμερα είμαι αισιόδοξος.Το κορμί μου πονάει σα να πέρασαν από πάνω του 100 άρματα μάχης και δέκα χιλιάδες ταλιμπάν απ τη κωλοδουλειά.Σερβιτόρος η μπάρμαν.Έτσι είναι σήμερα ρε.Διαλέγεις και παίρνεις.Μόνο που μέσα στο πανέρι που σου προσφέρεται έχεις την επιλογή να δαγκώσεις μόνο σάπια φρούτα.
    Έχουμε το τρόπο;Πόσο θα θελα να νιώσω πραγματικά τον κύριο eberg όταν τραγουδάει I m gonna be sober in june...
    Αυτή η ιστορία η θα μας κάνει πιο δυνατούς η θα σκορπίσει μ ένα "φου" τις στάχτες μας δεξιά-αριστερά.
    Οι ζωές που δε ζούμε σενιόρ Ράγκεντι.Ξέρεις εσύ.
    Καλημέρα γιατί καλή χρονιά δε μας βλέπω να χουμε...
    ΥΓ:I m gonna beee sooobeeeer in Juuune...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. I´m gonna get out of this mess
    Sort out my finance I guess
    I´m gonna feel the flavour of success
    I´m sucha mess

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. What were you wanting / What was that you wanted
    I just wanna say
    Don't ever change now baby...

    (Για να θυμηθούμε μια καλή στιγμή της φετινής νικήτριας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και του Θωμά Υόρκη που μας ξενέρωσε για τα καλά εφέτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. stand by me ρε φίλε...τι είπες τώρα...λοιπόν αυτό το καταραμένο το τρένο δε θα περάσει από πάνω μας.καλύτερα να πέσουμε στον γκρεμό.αν υπάρχει.fucking mess.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτή η ιστορία δεν είναι δικιά μου και μάλλον δεν είναι καν ιστορία, αλλά είδα αυτή τη φωτογραφία, είναι από το "stand by me" σωστά; και τη θυμήθηκα.
    Είναι για την Ε. και τον αγαπημένο της ηθοποιό. Τον River Phoenix. Η Ε. λοιπόν ερωτεύτηκε τον River Phoenix κάπου στην αναμενόμενη ηλικία των δεκαέξι. Κάποιος της έκανε δώρο μια τσάντα, ένα σακίδιο μάλλον. Και το σακίδιο ήταν παραγεμισμένο με χαρτιά από περιοδικά, ξέρεις, για να διατηρεί το σχήμα του, και έβγαλε τα χαρτιά για να τα ξεφορτωθεί, αλλά σε ένα από αυτά ανακάλυψε μια συνέντευξη του. Και αυτό ήταν. Παρέμεινε για πάντα ο αγαπημένος της ηθοποιός και η σελίδα με τη συνέντευξη και τις φωτογραφίες παρέμεινε πάντα τσαλακωμένη –δεν έστρωσε ποτέ- (παρά τις εγκυκλοπαίδειες, βάρος ολόκληρων τόμων, το σιδέρωμα κάτω από το στρώμα, το σιδέρωμα με κανονικό σίδερο-παραλίγο να καεί) και κολλημένη σε κάποια ντουλάπα σε όσα σπίτια κι αν μετακόμισε. Ήταν όντως φοβερός ο River. Νομίζω πως γι' αυτό όταν πάω να πετάξω τσαλακωμένες σελίδες είμαι σε επιφυλακή. Δεν ξέρεις ποτέ τι είναι γραμμένο εκεί μέσα ειδικά για σένα.

    καλή χρονιά Raggedy Man!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή χρονιά. Προσωπικά δεν πετάω ποτέ τίποτα. Το υπόγειο του σπιτιού μου είναι γεμάτο τέτοιες ιστορίες όπως αυτής της φίλης σου... Ταυτίστηκα ένα πράμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπάμε Θωμά Υόρκη ρε σκέβι βάμπιτ στα όλα του ακόμα και σ'αυτό ε, η αγαπάς ή όχι είναι. Όχι;
    Αγαπώ και Raggedy in sickness and in health (το παλιό backγράου ήταν καλύτερο συγνώμη) και χρόνια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. «Για αρχή έχουμε μύτινγκ…» παιδιά θα χρειαστούν θυσίες απ’ όλους μπλα μπλα η κατάσταση είναι δύσκολη μπλα μπλα μπλα…μας τα παν κι άλλοι να του πεις…καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Majore Αγαπάμε με το στανιό πια...
    @Raggedy βάλε να κάνουμε vote γι αυτό η το παλιό μπαγκράουντ.Εγώ ψηφίζω αυτό να πούμε (να πουυυμε;;;μαγκίζω όλο και πιο πολύ χαχαχαχαχαχαχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλή χρονιά. Να προσέχεις, ωρέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ωπ! Τι έγινε; Ήρθες Γκρέτσια για τας γιορτάς και ξέχασες κωδικούς και τέτχια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπα, απλά έγραφα απ' το λεωφορείο, commute κι έτσι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή