1/12/11

HTRK - Work (Work, Work)

Η Αυστραλία δεν απογοητεύει ποτέ. Κάποτε φανταζόμουν το μέλλον μου εκεί, ποτέ δεν είναι αργά, βέβαια. Ούτε για όνειρα ούτε για τίποτα. Τι μου λείπει; Μια καλή γνωριμία, να μου βρει μια καλή δουλειά, μαλακίες, μια οποιαδήποτε δουλειά κι έφυγα. Και απλά πάω, πήζω όλη μέρα, αλλά ξοδεύω τις νύχτες μου ανακαλύπτοντας τέτοιες μπάντες. Παράδεισος.
Εδώ και καιρό σκέφτομαι να ξεκινήσω ένα φανζίν μόνος μου, που θα γράφω μόνο για 'μένα, θα έχει μόνο δικές μου φωτογραφίες, σχέδια, τέτοια πράγματα. Και κείμενα προφανώς. Το blogging άλλωστε έχει πεθάνει, ώρα να μετακινηθούμε προς κάτι ακόμα πιο πεθαμένο. Ο σκοπός είναι να βρεθεί παρηγοριά στη ματαιοδοξία. Θα τυπώσω δέκα αντίτυπα, θα τ' αφήσω στο OMMU και γεια σας.  
Αν το έκανα τέλος πάντων και έπρεπε να γράψω για ένα δίσκο, θα ήταν αυτός εδώ. Εντάξει, μπορεί και των Prurient. Δύο δίσκοι δεν είναι πολλοί. Ένα έντυπο άλλωστε που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει γραφτεί με μουσική να παίζει από πίσω, σωστά; 
Οι HTRK θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι ο ήχος του 2011. Ή μάλλον ο ήχος που θα επέλεγα εγώ να ντύσει αυτό το γαμωέτος. Με τις εκατοντάδες απογοητεύσεις του, με το άγχος, την ανασφάλεια, τις λίγες στιγμές που κατάφερες να κλείσεις την πραγματικότητα εκτός και να ζήσεις. Για λίγο. Για πάρα πολύ λίγο. Χωρίς να σκέφτεσαι. Να είσαι εκεί στη στιγμή. Σ' αυτό που συμβαίνει. Και να μπορείς ν' απλώσεις το χέρι σου και να το αγγίξεις. Το τώρα. 
Αλλά δε λειτουργεί έτσι ο χρόνος.
Βάλε μέσα και τη γαμημένη μοναξιά των μεγάλων αποφάσεων κι έχεις στα χέρια σου σατανικό cocktail.
Δεν κολλάει πουθενά η παραπάνω πρόταση ε; Νομίζεις...
Η αυτόματη γραφή παρασύρει, μη με παρεξηγείς... Γίνομαι γαμημένη drama queen άμα μ' αφήσεις, όπως όλοι. Όπως όλοι, έτσι κι εμείς. Αυτό λέω στον εαυτό μου το τελευταίο τρίμηνο. 
Έχω σταματήσει να βάζω τα αυστηρά "προσωπικά" κείμενα στο μπλογκ. Γιατί σχεδιάζω αυτό το έντυπο. Και τα "αστεία" τα 'χω κόψει, αλλά δεν ετοιμάζω κάτι γι' αυτά. Απλά δε μου βγαίνουν πλέον. Δε θέλω να γελάω. Κανένας δε θέλω να γελάει.
Έχω γράψει κάμποσες σελίδες για το "πείραμα" - έτσι το λέω - και, όπως ό,τι καλό έχω κάνει, δε μου αρέσει καθόλου. Αλλά είναι ειλικρινές και σκληρό. Και όσο το "βλέπω" σε χαρτί είναι και όμορφο. Δε θα 'θελα να γράψω βιβλίο, αλλά ένα φανζίν, ασπρόμαυρο, γεμάτο φωτογραφίες μου, εγώ, εγώ, εγώ, σε χαρτί που μυρίζει κάπως χάρτινα... Ναι... Θα ήταν ωραίο, πιστεύω. 
Είναι τα όνειρα που έχω. Αυτό και να πάω Αυστραλία να ζήσω... Κάποια στιγμή. Δεν ξέρεις...

28 σχόλια:

  1. calling it dibs για το αντίτυπο με τον αριθμό #001 (θα είναι αριθμημένα, έτσι;) --επίσης, το θέλω και υπογεγραμμένο. αν πάνε όλα καλά, στα πενήντα μου θα το πουλήσω και δεν θα χρειαστεί να ξαναδουλέψω ούτε εγώ, ούτε τα παιδιά μου (λέμε τώρα..) και κανόνισε παιχταρά μου το κείμενο στο zine για τη ΔΙΣΚΑΡΑ των htrk να είναι ΓΑΜΑΤΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. gamw!psisou gia Australia!To MAD MAX ekei guristike,to Post-Apocalypse plisiazei,opote na exeis etoimo to aparaitito dermatino panteloni (xwris ta kolomeria fusika-Blue Oyster Club koloba fasi) k efuges!Egw eidi gumnazomai entatika gia Ayatollah tou Rock'n'roll (opoios den pianei tis anafores parakalw na dei suntoma to MAD MAX 2 k tha katalavei)...Pou exei k stin arxi tis tainias grammeno s'ena toixo,se aptaista ellinika (ellino-australos o skinothetis me kamposa apothimena) to panta anorthografo,ma panta epikairo :"ΓΑΜΙΕΤΑΙ ΕΑΣ" ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δυστυχώς (για το album) δεν είχε την ανάλογη εκτίμηση από το κοινό...ώρες ώρες αναρωτιέμαι ότι αν δεν είναι αυτός ο ήχος του 2011 όπως προανέφερες και συ τότε ποιος σκατά μπορεί να είναι...

    υγ: ρε τι θα κάνεις εκεί στο down under?πολύ ζέστη δεν έχει?...ξεκίνα το φανζίν και άσε (τουλάχιστον προς το παρόν) τα ταξίδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε τι να καταλάβουν οι arcade Fire/Girls/Adele φανζ; Άστο καλύτερα. Επίτηδες δεν έγραψα νωρίτερα για να δω πως και αν θα "κινηθεί". Οι υποψιαζμένοι το ανακάλυψαν κι αυτό μου αρκεί. Για τους άλλους χεστήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τώρα τελευταία έχω μπερδευτεί με το δίσκο.Αν θυμάσαι μου χάρισε κειμενάρα στην ανάρτησή μου.Αυτό μου κάνει η μουσική που ξέρει που να χτυπήσει και που όχι.Δισκάρα δε το συζητάμε.Παίζει μαζί με 3 δισκάκια ακόμη για νούμερο ένα φέτος.Αν και νομίζω νούμερο ένα θα πάρουν οι bodies of water για τι καφρίλα.
    Μαλάκα το χάνω.Άκου 93 million miles from the sun.Δε διαβάζεις Φαντασμένιο; μπουαχαχαχαχα
    Στην Αυστραλία είναι καλά.Αν βρεις τρόπο σήκω φύγε.Μην ακούς κανέναν.Αν και σένα πρέπει να σε στείλουμε Λος Άντζελες.Έχει ντράγκς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δες το βίντεο του "Bendin'"... Απλά δες το.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...έτσι "υποψιασμένος" ήταν και ο μεγάλος, τιτανοτεράστιος, πανμέγιστος Rowland S. Howard και αποφάσισε να κάνει την παραγωγή στο ντεμπούτο τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ...οπότε μάλλον τα πολλά λόγια ίσως να είναι και περιττά για το πόσο γαμάνε οι HTRK...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ένας αλάνθαστος απών... Τι ήθελες και μου τον θύμισες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. έχει μια συνέντευξη κάπου αυτηνής που τραγουδάει κ είναι σε ένα σάητ ίσως κ αυστραλέζικο που επικεντρώνει ισως και τις συνεντεύξεις σε στίχο κιόλας πιο πολύ -χοντρικά στα λέω όπως τα θυμάμαι- κ δεν έχω δώσει τόσο σημασία στο δίσκο τουσ αλλά έχει μυθολογία, μαρεσει η μυθολογία του: ο ένασ απ τους 3 που αυτοκτόνησε πριν ηχογραφήσουν αυτό το δίσκο, για μια σεξουαλική ένταση μιλούσε η γκόμενα με έναν απ τους 2 /ή τον νεκρό ή τον αλλο. και επειδή το σάητ ήταν κάπως και για lyricists είχαν τουσ στίχους του slo-glo νομίζω και τη ρωτούσε κ έλεγε αυτή πως είναι επηρεασμένη απ' τον Dennis Cooper, στιχουργικά -έχει στίχους το slo glo; δε θυμάμαι-
    πολύ σωστό αυτό που λες για το πάλιο μπλογκ και το ακόμα πιο παλιό fanzin -sorry, νεκρό

    αν το βγάλεις το φανζίν ειδοποίησε. θα είναι καλό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ...τον θυμήθηκα σήμερα γιατί όλη τη μέρα ακούω το Teenage Snuff Film και στα καπάκια το Shotgun Wedding της Lydia Lunch...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κοίτα, άκουσα το Bendin' και το πρώτο πράμα που μου' ρθε στο μυαλο ήταν "τρεντε μολερ". Τέλειο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μελαγχολικό post για ένα άκρως μελαγχολικό album. Oπως μου ήρθε στο μυαλό απ' τη συνταγή για το σατανικό cocktail (!) η κεντρική ιδέα του "The Loneliness of the Long Distance Runner" έτσι και η ακρόαση των ΗΤRΚ μου θύμισε το "Penny Sparkle" που το έχω ακόμα φρέσκο... Το θέμα είναι ποσο μπορείς να αντέξεις!
    ΠΣ

    PS 1. Ωραίο video
    PS 2. Παιζει και ο Καναδάς αν ψήνεται κανένας να με ενημερώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. so i'll just leave this here: http://tetradiospiral.blogspot.com/2011/11/beat-me-up-all-night-htrk-live-review.html

    kthnxbye

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ναι, είναι ένα από αυτά τα album που θα μου διέφευγαν παντελώς αν δεν έγραφες εσύ κάτι γι'αυτά...με την ευκαιρία τσέκαρα και το πρώτο τους, αν και αυτό εδώ κερδίζει σε βάθος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κάτι τέτοια γράφεις και μου λένε ότι "επηρεάζω" τι θ' ακούσει ο ένας και ο άλλος (με την κακή έννοια, αυτή του "μανιπουλάρω"). Και το πρώτο υπέροχο είναι. Είπαμε Howard στην παραγωγή, u can't lose...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Να κάνεις και φανζίν! Όχι μην κάνεις μόνο 10,κάνε 100...

    υ.γ.cosmic psychos rulez

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτά κάνετε και εξοργίζομαι... Δεν μπορούσες να αφήσεις το κόμμεντ 24 ώρες νωρίτερα;;;;; Θα έσκαγα σίγουρα... Νεξτ τάιμ ειδοποίησε έγκαιρα, παρακαλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εγώ το λέω με την έννοια της ενημέρωσης και μόνο πάντως - έχω ανακαλύψει φοβερά ακούσματα εδώ μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δισκάρα.
    ΥΓ Φτιάξε το φανζίν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν εννοούσες εμένα,σόρρυ...
    Νταξ,μην τρελαίνεσαι!

    Αλλά τεσπα,προχώρα το λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μήπως το προηγούμενο ήταν κατα τι καλύτερο και σ αυτο υπάρχει εντονη απουσία κιθάρας ? Λέω γω ,τώρα ...Αφού όλο κολλάω στο Poison ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δε συγκρίνονται ρε... Πολύ διαφορετικό το άλλο. Κι αυτό έχει ΦΟΥΛ κιθάρα, αλλά είναι πηγμένη στα delay...

    ΑπάντησηΔιαγραφή