6/9/11

Suede - Suede (Remastered κι έτσι...)

Λοιπόν... Το άκουγα τις προάλλες. Είχα να το βάλω να παίξει από τότε που βγήκε. Το είχα σε βινύλιο, αλλά είχα την κακή συνήθεια να αγοράζω συνέχεια καινούρια πράματα, και τα φράγκα μου τέλειωναν απίστευτα γρήγορα. Έτσι δανειζόμουν από φίλους. Δάνεια που δεν έπαιζε να αποπληρώσω, έτσι οι φίλοι μου προχωρούσαν σε κατασχέσεις. Τα μουνιά. Η τέχνη αντιγράφει τη ζωή. Τέλος πάντων, κατάσχεση έφαγε κι αυτός. Μικρό το κακό. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα...
Η αλήθεια είναι ότι με το που ξανάρθα σε επαφή μαζί του, μου έσκασαν διάφορα. Όπως το ότι τον είχα αποστηθίσει τελείως. Το 'χα ξεχάσει. Ό,τι τα ριφφς του Butler ακούγονται "ιδανικά". Απόλυτα σωστά. Εντάξει, τη φωνή του Anderson δεν μπόρεσα να τη χωνέψω ποτέ, ούτε την αηδιαστική φάτσα του ντράμμερ και το κόλλημά του με τα ανήλικα αγόρια... Αλλά ξέρεις τώρα.
Από το ντεμπούτο κι έπειτα δε γούσταρα τίποτα πέρα από το "Stay Together" και το "Wild Ones", είχε χαθεί αυτή η πρώτη... χμμμ... Φρεσκάδα, να το πω; Ας το πω. Δε μου πήγαινε όλη αυτή η αυταρέσκεια, το ότι αντικατέστησε ένα χαρισματικό κιθαρίστα με ένα... εχμμμ... πληκτρά, το γάμησε ο Brett, κοινώς, ενώ υποτίθεται ότι ήθελε να γίνει πιο πειραματική η φάση, να ξεφύγει από τη Britpop. Χάλι...
Αλλά αυτός ο πρώτος δίσκος... Είναι υλικό που σακατεύει εφηβείες ρε. Που κάθεσαι, ακούς και ξανακούς, γιατί σ' αυτή την ηλικία δεν είσαι cool, σαν τους Suede, ούτε αυτοί ήταν. Απόβλητοι, ανδρόγυνοι, ευαίσθητοι, σε στιγμές σπαρακτικοί. Ταιριάζουν όταν σκοτώνεις κουνούπια σπάζοντας καυλόσπυρα.
Στο σήμερα τώρα... Δεν ακούγεται φρέσκος ο δίσκος, δεν μπορείς να τον προτείνεις σε κανένα, ούτε βίντεο μπορείς να σπρώξεις, απευθύνεται μόνο σ' αυτούς που "έμπλεξαν" μαζί του τότε. Οι indie τύποι σήμερα εκθειάζουν την πρωτοπορία (ας καγχάσω...) του chillwave (appropriate κουραδόχρωμα) και των υπόλοιπων ημι-ποπ αηδιών, αδυνατούν να καταλάβουν το πόσο ελκυστικό ήταν το αίσχος της Britpop καταστασάρας, αυτής της τερατώδους ομαδικής ψευδαίσθησης μεγαλείου όλων των μουσικών μιας χώρας. Και το τι δυνατότητες είχε και τι έδωσε τελικά... Και τι απέμεινε. Και αν έχει κάποια αξία η επίσκεψη σ' αυτές τις στιγμές μετά από τόσα χρόνια.

16 σχόλια:

  1. γαμημένα 90s μου γαμήσατε τη ζωή!...χαχαχα!

    suede και τα μυαλά στα κάγκελα (που λένε και οι ποδοσφαιρόφιλοι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...''Δεν ακούγεται φρέσκος ο δίσκος, δεν μπορείς να τον προτείνεις σε κανένα, ούτε βίντεο μπορείς να σπρώξεις''... Παρόλα αυτά, το κατέβασα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα 90ς μεγάλη δεκαετία φίλε, για μας ειδικά που την ζήσαμε στο πετσί μας...

    Αλλά να σου πω; Πήγα και είδα Pulp, καλοί, δε λέω, και τώρα με suede πολλή φλωριά μαζεμένη και απότομα... Δύσκολα αντέχει η βαρβατίλα μου ρε... Δεν επιτρέπεται για έναν κριό επί δυο! Άντε να βγάλει κανά δισκάκι ο Λάνεγκαν να στανιάρουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποιος Λάνεγκαν μωρέ; Πάει κάηκε αυτός... Βρετανίλα μέχρι να ξεράσεις! Τάδε έφη Καρκίνος με ωροσκόπο Αιγόκερω... Τρελό ζωδιακό ίνφο, για να βγαίνουμε από τη ντουλάπα σιγά σιγά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ήμαρτον ρε με τα αποπαίδια του bowie και του moz.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. παιδιά αν ρίξετε μια ματιά στα βίντεο από τις τωρινές συναυλίες τω Suede,θα κλάψετε.Είναι πραγματικά τελείως διαφορετικοί,μην πω η χειροτερη σκια του εαυτού τους.Τους αγαπούσα τους πούστηδες και ήμουν και στην πρώτη συναυλία τους.Σκέφτομαι να παω....Κατάντια.Σταντιουμ κι έτσι...Φρίκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Χρήστος Μ.
    Στο Σπάιραλ πήγαινε το από πάνω. Δε σας προλαβαίνω πια. Αν έπαιζε τσαμπέ εισιτήριο μπορεί και να πήγαινα πάντως... Και οφείλω να προσθέσω ότι οι άντρες δεν κλαίνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι το μέταλ (και δη το μπλακ μεταλ) είναι Η μουσική για να σπας καυλόσπυρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άμα ακούς britpop στην εφηβεία δε ΒΓΑΖΕΙΣ καυλόσπυρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κάποιες μπάντες έχουν μεγάλη θέση στη καρδιά μας γιατί κόλλησαν πολύ με μια συγκεκριμένη περίοδο.Νοσταλγία κι έτσι.Suede γαμηστεροί αλλά εφηβεία έβγαλα με sonic youth και σμαστι τσ πάπιοις.Και λίγο αργότερα χτιπιόμουνα με radiohead.Αλλά τι να το κάνεις πια το παρελθόν.Ο τελευταίος των radiohead δεν ακούγεται...χύνω με pygmy lush ας πούμε.Να γιατί αξίζει να ψάχνεις.Για τη μετάβαση ρε...
    Suede live ούτε που να με πλήρωναν πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. άσχετο ρε, αλλά πρέπει να γίνει γνωστό: http://www.hiphopisread.com/2011/09/covert-art-revealed-for-upcoming-lil.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή